ก้อนขยับตัวถอยหลังด้วยความตกใจไม่หายเจ้าก้อนผ้าห่มก็ค่อยๆขยับตัวอีกครั้งแล้วมองตาแป๋วมากทางเขา พี่ฟ้ายิ้มให้แล้วลุกหนักอ้าปากหาวออกมาแล้วก็มองเขาไม่หยุด
"พะ...พี่ฟ้า!"
"จำได้แล้วเหรอน้องก้อน?"
"เชี้ย!! นี่พี่จำได้หมดทุกอย่างเลยใช่ป่ะ!?"
ฟ้ายิ้มปนขำเอ็นดูเด็กน้อยที่ตกใจมากยืนชิดผนังตัวแข็งทื่อทั้งที่ยังไม่ใช่เสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว ริมฝีปากอมชมพูแวววาวนิดหน่อยคงเพราะทาลิปบาล์ม ผิวหน้าคล้ำแดงค่อยๆแดงขึ้น คิ้วเข้มขมวดแทบจะผูกปมกันได้และตาที่เบิกโตได้อย่างน่าเอ็นดู
"พะ...พี่อย่าเข้ามานะเว้ย!!"
"...หื้ม?"
"ผมต่อยนะเว้ย!! ผมหมัดหนักนะแล้วคืนนี้...ผม...ผม...จะไปนอนกับส้ม ฝันดี!!" มือรีบหยิบชุดในคืนนี้พร้อมกับรีบก้าวขาเตรียมพร้อมจะวิ่งหนีก่อน
ฟ้ารีบกระโดดลงจากเตียงมาดักก้อนอย่างว่องไวโดยอาศัยความยาวของขาที่มากกว่า ก้อนมองด้วยความตื่นตระหนกตกใจแต่ยังไงซะในคืนนี้ต้องไปหาที่หลบภัยแล้วตั้ง
