พี่ทีเร็กซ์ยังไม่ยอมปล่อยแขนแต่เดินมาหยุดตรงหน้าแทนก่อนจะทำให้สิ่งที่ไม่คาดคิดนั่นคือการก้มลงปัดทรายที่ติดขาเต็มไปหมดออกให้แล้วบ่นพรึมพรำอะไรบางอย่าง เธอไม่คิดมาก่อนเลยนะว่ามือเขาจะเบาได้มากขนาดนี้แล้วตอนที่เงยหน้ามายิ้มให้ก็แปลกออกไปด้วย หรือว่าพี่ทีเร็กซ์ผีเข้าเหรอ? "จะเดินเล่นอีกนานไหม?" ถ้ายังเหม่อลอยแบบนี้เห็นทีต้องคอยดูแลแล้วละเดี๋ยวจะไปล้มที่ไหนให้เจ็บตัวเอาได้ "เดินไปเรื่อยๆค่ะ พี่ทีเร็กซ์กลับไปก่อนก็ได้นะ" แค่อยากจะเดินเล่นแบบไร้จุดหมายใช้ความคิดทบทวนหลายอย่างเกี่ยวกับอนาคตของเด็กจบใหม่อย่างเธอ เธอจะเรียนต่อจริงในปีหน้าแต่ว่าปีนี้จะใช้ชีวิตล่องลอยจริงๆเหรอ เธอจะหลบตัวเองจากการสังคมภายนอกได้อีกนานแค่ไหนกันก็ไม่รู้เลย แล้วการฝังตัวอยู่ในโลกของจินตนาการตลอดเวลาจะดีกับตัวเธอจริงเหรอเพราะมนุษย์เกิดมาก็ต้องเติบโตไปตามวัยจนแก่ชราภาพแล้วจากโลกใบนี้ไป แต่ก่อนจากไปควรใช้ชีวิตให้คุ้