บทที่ 14 หน้าที่คู่หมั้น (nc++)

1222 คำ

หญิงสาวรู้สึกเสียงร้องห้ามของตนเองช่างแผ่วเบาเหลือเกิน เพราะมือของเฮียได้บุกรุกไปถึงในกางเกงขาสั้นตัวโคร่งของเธอแล้ว นิ้วของเขากดลงบนเนื้อผ้านุ่มนิ่มด้านหน้าของกางเกงในตัวน้อย “โอ๊ะ....อ๊ะ...” เธอยื่นลงไปกุมข้อมือของเขาไว้ ส่งสายตาห้ามปราม “ไม่เอาค่ะ เฮียเอก” “หนูแจ่มเป็นของเฮียนะ” ใบหน้าหล่อเหลาส่งเสียงอ้อนวอนอยู่ระยะประชิดแล้วประทับริมฝีปาก สอดลิ้นเขามารุกไล่สติน้อยๆ ของแจ่มใสออกไป นิ้วที่ลูบไล้บดบี้จนเธอต้องหลับตาพริ้ม กับริมฝีปากที่วนเวียนปลอบประโลมให้เธอคล้อยตาม ทำให้แจ่มใสไม่อาจปฏิเสธว่าเธอเองก็ยินยอมพร้อมใจไปกับเฮียเอกด้วย แจ่มใสส่ายสะโพกไปตามการตะโบมโลมลูบของมือชายหนุ่ม ร่างกายของเธอคล้ายจะจดจำสัมผัสของเขาได้ เสียงครางปนเสียงหายใจแรงจากลำคอของเฮียเอกดังขึ้น “เฮียจะทำอะไรคะ?” เธอผงกศีรษะขึ้นมอง เมื่อเห็นเขาลูบอยู่หน้าท้อง กางเกงขาสั้นของเธอหายไปแล้วเหลือเพียงกางเกงตัวจิ๋วที่กำ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม