บทที่ 7 จับคนเลวส่งตำรวจ

1396 คำ
เธอและเขาเดินเข้ามาโซนเครื่องดื่มของทางโรงแรมแล้ว ที่นี่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวมีแขกไม่เยอะมากเพราะที่นี่จะมีลุกค้าเฉพาะกลุ่มเข้ามาใช้บริการเท่านั้น เจนภพไม่ได้สนใจใครรอบข้างจึงไม่ทันสังเกตเห็นกรองแก้วและอาทิตย์ ทั้งสองเลือกที่นั่งที่สามารถจับสังเกตคนทั้งคู่ได้อย่างชัดเจน “มากันแล้วค่ะพี่อาทิตย์ พวกเขานั่งอยู่มุมนู้น” “ครับพี่เห็นแล้วเราสองคนต้องรอดูต่อไปก่อนครับ เรามาสั่งอะไรทานก่อนดีกว่าครับ” เพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปตามปกติเขาและเธอในฐานะลูกค้าก็ต้องสั่งอะไรมาดื่มมาทานก่อน “ค่ะ” เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง กิ่งแก้วก็ลุกเดินไปเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่ไม่ไกล วินาทีนี้แหละที่ทั้งกรองแก้วและอาทิตย์จับตามองลุ้นระทึก เจนภพคว้าอะไรสักอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา เมื่อเพ่งมองดูดีๆมันคือซองใสที่บรรจุอะไรสีขาวๆอยู่ด้านใน ชายหนุ่มเปิดซองและเทสิ่งนั้นลงในแก้วของกิ่งแก้ว กรองแก้วเห็นดังนั้นก็กำหมัดรู้สึกโกรธมากๆที่เจนภพคิดร้ายกับกิ่งแก้ว เขาต้องวางแผนมาแล้วแน่ๆ “เราจะทำยังไงดีคะ ขออย่าให้ยัยกิ่งกลับมาดื่มน้ำแก้วนั้นเลยเถอะ” “พี่ถ่ายวิดิโอทุกอย่างเอาไว้แล้วครับมันคือหลักฐานสำคัญของเราเลย” “พี่อาทิตย์รอบคอบมากเลยค่ะ นั่น! น้องกิ่งกลับมาแล้วค่ะ” กิ่งแก้วเดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมทั้งส่งยิ้มหวานให้กับเจนภพที่นั่งรออยู่ “รอนานไหมคะพอดีแก้วลืมของน่ะค่ะเลยวนเข้าไปอีกรอบ” “ไม่นานครับนั่งก่อนครับ” “ค่ะ” “ดื่มน้ำหน่อยสิครับ” เขายื่นแก้วที่ได้ผสมยานอนหลับลงไปให้กับหญิงสาวดื่ม “แต่กิ่งดื่มไปเยอะมากแล้วนะคะพี่ภพ” หญิงสาวมีท่าทีลังเล “อีกสักแก้วเถอะครับ พี่เสียดายนะครับ นะ” เขาพยายามออดอ้อนให้เธอดื่ม “ก็ได้ค่ะเห็นว่าพี่ภพขอร้องนะคะเนี่ย” สุดท้ายเธอก็ยอมทำตามความต้องการของเขา “น่ารักที่สุดครับ” “พี่อาทิตย์คะน้องกิ่งดื่มไปแล้วค่ะทำยังไงดีคะ” ใจกรองแก้วเริ่มอยู่ไม่สุข เธอไม่รู้เลยว่ายามันจะออกฤทธิ์ตอนไหน น้องสาวของเธอจะรอดน้ำมือของเจนภพได้หรือไม่เธอคิดวนไปมาจนหน้ายุ่ง “พี่ว่าเราต้องตามสองคนนั้นไปติดๆเลยครับ” อาทิตย์ออกความเห็นบ้าง “พนักงานจะให้เราขึ้นไปง่ายๆหรอคะ” “น้องแก้วรู้อะไรไหมครับว่าวันนี้เราโชคดีมาก” “ยังไงหรอคะ” “โรงแรมนี้เป็นโรงแรมของเพื่อนพี่เองครับแน่นอนว่าพี่คุยกับมันแล้วทุกอย่างจะต้องราบรื่นแน่นอนครับ” “หู้ย สุดยอดเลยค่ะ” เธออดจะชื่นชมชายหนุ่มไม่ได้ ผ่านไปประมาณห้านาทีอาการของกิ่งแก้วก็เริ่มออก เธอส่ายหน้าไปมาเบาๆไล่อาการง่วงซึมที่มี เธอรู้สึกมึนงงอยากจะนอนเสียให้ได้ สมองมันหนักอึ้งไปหมด “เป็นอะไรไปครับน้องแล้ว” “มึนๆหัวน่ะค่ะสงสัยจะดื่มมากเกินไป รู้ไหมคะว่ากิ่งน่ะคออ่อนหรือพี่ภพจะแกล้งกิ่งคะเนี่ย” เธอตอบกลับทีเล่นทีจริง “ใครจะกล้าไปแกล้งน้องกิ่งล่ะครับ หืม” เจนภพยิ้มเต็มใบหน้าแผนของเขาสำเร็จแล้ว ชายหนุ่มรีบพยุงหญิงสาวตรงไปยังลิฟท์แก้วเพื่อที่จะพาไปนอนที่ห้องพักที่จองเอาไว้ก่อนหน้า “อื่อ เราจะไปไหนกันคะ” “พี่จะพาน้องกิ่งไปพักครับ น้องกิ่งเมามากแล้วรู้ตัวหรือเปล่าเอ่ย” “อื่อ ง่วงจังเลยค่ะ” กิ่งแก้วซบใบหน้าลงที่อกแกร่งของเจนภพ ทำให้ไม่มีใครสงสัยในความผิดปกติในครั้งนี้เลย นั่นจึงทำให้เขาพาตัวเธอไปที่ห้องได้อย่างง่ายดาย “เราต้องรอรอบต่อไปครับ” ทันทีที่ประตูลิฟท์ปิดลงเขาก็หันมาบอกคนข้างกาย “แก้วร้อนใจมากเลยค่ะเราขึ้นบันไดเลยดีไหมคะ” “พี่รู้ครับว่าแก้วร้อนใจมากแต่พี่ก็ยังเชื่อว่าเราจะไปช่วยน้องกิ่งทันครับ อีกอย่างพี่ว่าขึ้นลิฟท์เร็วกว่าแน่นอนเพราะห้องที่เจนภพจองเอาไว้อยู่ชั้นที่สามสิบเลยนะครับเดินขึ้นไปเองไม่ไหวหรอก” “ก็ได้ค่ะแก้วเชื่อใจพี่อาทิตย์ จะว่าไปถ้าต้องวิ่งขึ้นไปจริงคงเหนื่อยก่อนจะถึงห้องของคนเลวนั่น” “ขอบคุณที่เชื่อใจพี่นะครับ ลิฟท์มาพอดีเลยครับเรารีบไปกันเถอะ” “ค่ะ” สองหนุ่มสาวมองสบตาหวานซึ้ง อีกด้านเมื่อมาถึงหน้าห้องพักเจนภพรีบเปิดประตูพากิ่งแก้วเข้าไปทันที เขาวางหญิงสาวลงบนเตียงกว้าง การหอบหิ้วสาวมาค้างคืนด้วยกันคืองานถนัดของผู้ชายที่ชื่อว่าเจนภพเลยก็ว่าได้ เขายืนมองกิ่งแก้วที่นอนนิ่งไม่ได้สติแล้วหัวเราะออกมาด้วยความสะใจ เขาอยากจะให้ไอ้อาทิตย์มันเหมือนโดนควักหัวใจออกมาเพราะน้องสาวที่มันรักเป็นของเขาไปเสียแล้ว และแน่นอนว่าเขาวางแผนไปถึงขั้นจะได้แต่งงานเข้าไปใช้ชีวิตที่ร่ำรวยในตระกูลของหญิงสาว “วันนี้เราจะได้เป็นของกันและกันแล้วนะครับน้องกิ่งคนสวย” สายตาเจนภพคือสายตาที่มีแต่ความหื่นกระหาย เขาไม่ได้มีอะไรกับใครมาสักพักแล้วเพราะต้องการรักษาภาพลักษณ์ของตนเองให้ดุดีในสายตาของกิ่งแก้ว และแผนที่วางไว้ก้สำเร็จเมื่อเธอตกลงคบหาดูใจกับเขาด้วยความยินดี เขาเริ่มต้นด้วยการค่อยๆรูดซิปชุดเดรสตัวสวยของหญิงสาวลงช้าๆ แต่รูดลงมายังไม่ทันถึงครึ่งก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นไม่หยุด เขารู้สึกขัดใจมากๆว่าใครกันทำไมถึงได้มารบกวนในช่วงเวลาสำคัญอย่างนี้ได้ “ใครว่ะอย่าให้กูรู้นะว่ามาป่วนกูจะต่อยให้หน้าหงายเลยคอยดูเถอะ” เจนภพพูดออกมาด้วยความหัวเสียมากๆ ทันทีที่ประตูเปิดออกแทนที่จะเป็นเจนภพได้สาวหมัดออกไปแต่กลายเป็นว่าเขาโดนหมัดหนักๆเข้ามาที่ใบหน้าแทน “โอ้ย! มึงเป็นใครว่ะ” เจนภพหันกลับมามองอีก “มองให้ดีๆสิว่ะ” ระหว่างที่สองหนุ่มทะเลาะกัน กรองแก้วรีบแทรกตัวเข้ามาด้านในแล้วก็พบว่ากิ่งแก้วนอนหลับไม่ได้สติอยู่บนเตียงกว้าง ชุดเดรสถูกรูดซิปลงมาครึ่งหนึ่งแล้ว เธอรีบขยับเข้าไปใกล้รูดซิปกลับดังเดิม “น้องกิ่งคะ น้องกิ่งได้ยินพี่ไหมคะ” กิ่งแก้วไม่ได้ตอบสนองอะไรกลับมาเลยเธอยังคงนอนนิ่งไม่ได้สติ ด้านนอกทั้งสองกำลังรัวหมัดใส่กันจนพนักงานที่อาทิตย์เรียกมาถึงและช่วยแยกเจนภพออกไป “แกมันเลวมากนะที่คิดจะทำอะไรไม่ดีกับน้องสาวของฉัน” ชายหนุ่มตวาดใส่หน้าเจนภพเสียงดังด้วยความโกรธ “หึ น้องแกมันโง่เองนี่” ที่เจนภพกล้าตอบกลับก็เพราะรู้ว่ากิ่งแก้วยังไม่ได้สติ เขาเช็ดเลือดที่มุมปากออกจากนั้นก็มองหน้าอาทิตย์อย่างคนที่เหนือกว่า “หึๆ อีกเดี๋ยวน้องแก้วจะได้รู้ความจริง” เจนภพหน้าเสียหันไปมองด้านหลังก็พบว่ากรองแก้วกำลังยกมือถือขึ้นถ่ายวิดิโอตนเอาไว้ “นังตัวดีเอามานี่เลยนะ” ความโกรธทำให้เขาพุ่งตัวอย่างไวเข้าไปหาหญิงสาวจนทำให้เธอสะดุดล้ม ส่วนตัวเองโดนอาทิตย์กระชากเอาไว้ได้ก่อน “มึงคิดจะทำอะไรน้องแก้วห่ะ” อาทิตย์เลือดขึ้นหน้าที่เห็นเจนภพจะทำร้ายกรองแก้วน้องน้อยที่เขารัก “ขอแก้วจัดการเองค่ะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม