"เธอชื่ออะไรนะ ฉันขอชื่อเธออีกครั้ง" เขาถาม
แก้มยกหน้าที่เปื้อนไปทั้งน้ำตาดูเขาอย่างหวาด ๆ
"แก้ม" เธอบอกเขาน้ำเสียงเครือ
แมคเวลค่อย ๆ ปรับอารมณ์ เมื่อเห็นท่วงท่าและท่าทีของเธอ
"โอเคฉันจะส่งเธอกลับบ้าน" เขานั่งลงใกล้ ๆ ก่อนจะเอ่ยบอก จะส่งเธอกลับบ้าน
"แต่เธอช่วยติดต่อใครสักคนที่เมืองไทย ที่พอจะให้ความช่วยเหลือฉันได้ไหม" เขาพูดช้า ๆ เธอพยักหน้าว่าเข้าใจ
“ฉันจะโทรหาพี่กั้งค่ะ พี่ชายของฉัน” เธอบอกเขา แมคเวลค่อยระบายยิ้มออกมาได้
ประเทศไทย
กั้งยกหัวขึ้นระบายยิ้มเต็มใบหน้า มองคนที่นอนหันหลังให้ ลมหายใจของเธอยังฟังดูสม่ำเสมอ เขาขยับตัวออกห่างจากเธออย่างช้า ๆ ก่อนจะคว้าเอาผ้าแพรที่ถูกเขายันตกลงไปที่ปลายที่นอน ค่อย ๆ ดึงมันขึ้นมาห่มให้ร่างสวยที่นอนนิ่งหลับใหล
“ขอโทษนะ พี่รุนแรงกับแก้มมากไปหรือเปล่า” เขาพูดจบ ก้มกดปลายจมูกแตะเ
