“ไม่อยากนอนกับฉันหรอพระเพลิง” เหนือนภาถามขึ้นทันทีเพราะส่วนตัวแล้วเธออยากโอบกอดเจ้าลูกหมาตัวนี้เอาไว้
“ฉันยังโอบกอดนายไว้ปลอบประโลมความเสียใจให้นายได้เพียงนิดเดียวเองนะ” เมื่อเห็นว่าพระเพลิงไม่ตอบ เหนือนภาก็ได้แต่พูดขึ้นอีกครั้ง
เมื่อกี้เธอกอดปลอบประโลมพระเพลิงแค่เพียงเวลาอันน้อยนิด ไหนๆตอนนี้เธอกับพระเพลิงก็มีเวลาด้วยกันทั้งคืนแล้ว เธอเองก็ไม่อยากเสียโอกาสนี้ไป
“ถามได้ไหมครับคุณนภา คุณนภาทำแบบนี้กับเพลิงทำไม”
แน่นอนว่าพระเพลิงสงสัยไม่น้อยว่ามันเป็นเพราะอะไรคุณเหนือนภาถึงปฏิบัติกับตัวของเขาแบบนี้ ถึงพระเพลิงจะดูเป็นคนอะไรก็ได้แต่เรื่องพวกนี้พระเพลิงรู้ดีว่ามันไม่ปกติ
“ฉันแค่ไม่อยากให้นายเจ็บปวด” เหนือนภาตอบกลับไปตามตรง ตอนนี้เธอมีเพียงความรู้สึกนี้ เธอไม่อยากเห็นน้ำตาของเจ้าลูกหมาตัวนี้ ไม่อยากให้เจ้าลูกหมาตัวนี้เจ็บปวดหรือรู้สึกอะไรแย่ๆ
ส่วนอนาคตข้างหน้าในเรื่องของความรู้สึก เธอก็ขอ
