“น่ารักแบบนี้ฉันจะดูแลอย่างดีเลยนภา” พลอยพูดขึ้นทันทีเพราะเพียงแค่เจอกันในครั้งแรก ตัวของพลอยเองยังรู้สึกเอ็นดูน้องพระเพลิงขนาดนี้ เด็กอะไรไม่รู้น่ารักชะมัด ดูนิ่งๆ อ่อนโยน อ่อนน้อมและตัวเล็กตัวน้อยมาก
“ดูแลในฐานะเจ้าของร้านก็พอนะพลอย ถ้าหากเป็นฐานะอื่นไม่ต้อง” เหนือนภาพูดขึ้นเพราะหากเป็นฐานะอื่นคงไม่จำเป็น มีเพียงฐานะเดียวเท่านั้นที่เพื่อนสนิทของเธอจะดูแลเจ้าลูกหมาได้นั่นคือฐานะเจ้าของร้าน
“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” พลอยถามขึ้นอีกครั้งเพราะคำพูดของเพื่อนสนิทมันกำกวมจนเธอแทบไม่เข้าใจ
“ฉันก็หมายความตามที่พูด” เหนือนภาพูดเพียงแค่นี้ก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินตรงมาหาพระเพลิงที่ตอนนี้ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์
“ฉันกลับก่อนนะพระเพลิง เจอกันพรุ่งนี้ที่บริษัท”
“ขอบคุณสำหรับวันนี้นะครับคุณนภา” พระเพลิงพูดขึ้นและไม่ลืมที่จะยกมือไหว้เพราะเขารู้สึกขอบคุณคุณเหนือนภาจริงๆ
แน่นอนว่าการทำงานวันแรกของพระเพล
