ตึก ตีก
เสียงฝ่าเท้าที่เหยียบย่างกระทบพื้นคอนกรีตดังระงมไปทั่วทั้งซอย เพราะเกิดปวดท้องจนต้องเดินออกมาหาซื้อหาในร้านยาที่เปิดตลอด24ชั่วโมงแบบนี้
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉันกังวลกับการสอบมากเกินไปหรือทานอาหารไม่ตรงเวลากันแน่ถึงได้ปวดท้องมากขนาดนี้
หมับ!
"ทำไมถึงมาเดินอยู่ตรงนี้" เพียงแค่เสี้ยววินาทีที่ฉันจะเซล้มลงก็มีแขนแกร่งโอบรอบเอวบางเอาไว้เสียก่อน
"มะ มาได้ไงคะ" แันเงยหน้าถามเมื่อคนที่ช่วยพยุงร่างกายอ่อนแอของฉันในตอนนี้คือพี่สิงโต
"ฉันน่าจะถามเธอมากกว่า ทำไมหน้าซีดแบบนี้" คิ้วหนาขดเข้าหากันแล้วเค้นเสียงถาม
"ปะ ปวด...ปวดท้องมากเลยค่ะ" ฉันตอบกลับด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเมื่อความเจ็บมันยิ่งเพิ่มมากขึ้น
"อดทนอีกนิด" เสียงทุ้มเอ่ยบอกอย่างเป็นกังวล แขนแกร่งช้อนตัวฉันขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนที่เขาจะเดินมายังรถคันหรูที่จอดอยู่แล้ววางฉันลงยังเบาะหลังอย่างเบามือ
[ สิงโต ]
ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้วก็ไม่เห
