"โอ๊ะขอโทษค่ะ" ฉันโค้งศีรษะให้กับคนตรงหน้าที่เดินไปชนกับเขาด้วยความไม่ตั้งใจเพราะอุปกรณ์ในมือมันทำให้บดบังภาพตรงหน้าเลยไม่รู้ว่าจะใครยืนขวางทางอยู่
"ไม่เป็นไร ให้ฉันช่วยดีกว่า" เขาดึงกล่องไปจากฉันแล้วเอามันมาถือเอาไว้ก่อนที่เขาจะส่งยิ้มหวานมาให้อย่างเป็ยมิตร
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันถือเองดีกว่า" ฉันบอกปัดแล้วจะคว้าเอากล่องมาถือเอาไว้เอง ทว่าคนตัวสูงกว่ากลับเบี่ยงตัวหลบไปอีกด้านไม่ให้ฉันได้แย่งเอาคืนมา
"เธอตัวเล็กขนาดนี้ยังมาแบกของอีกเหรอ" ชายหนุ่มในชุดนิสิตยืนกรานจะช่วย ใบหน้าหล่อคมคายดูเป็นมิตรและสุภาพมากเส้นผมสีชารับกับดวงตาสีน้ำตาลเข้ม แต่ทำไมฉันไม่เคยเห็นเขามาก่อนกันนะ
"แต่นั่นหน้าที่ฉันนะ"
"ฉันแค่อยากช่วยทำไมต้องดูเหมือนฉันบังคับเธอด้วยล่ะ" คนตัวโตยิ้มตอบแล้วเดินนำออกมาจากที่ตรงนั้น
"เดี๋ยวสิ นายๆ..นี่ไม่ฟังกันเลย" ฉันวิ่งไปดักหน้าเขาแล้วอ้าแขนขวางเอาไว้
"อะไรเหรอ"
"ทำไมต้องช่วยฉันด้
