เวลาถัดมา_
"ไอหน้านิ่งเอ้ย!คอยดูนะถึงทีฉันเมื่อไหร่ นายเตรียมรับความบัดซบเลย!" ด้วยความโมโหเท้าเล็กยกถีบประตูปิดระบายอารมณ์
มันน่าเจ็บใจขนาดไหนที่นอนอยู่ด้วยกันทุกคืน กาเรลไม่คิดจะฟังคำอธิบายอะไรจากเธอสักอย่างเดียว
จนเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง มีเสียงเคาะประตูจากแม่บ้านเป็นระยะ หลังนำอาหารมาให้เมื่อถึงมื้อหลัก แต่หญิงสาวก็ไม่ยอมจะทานมันเลย
"....นายครับ" ฟลิกซ์เอ่ยเรียกเตือนเจ้านาย ยามที่ร่างสูงเดินขึ้นบันไดมาแล้วมีถาดอาหารจำนวนนึงวางอยู่
"ปล่อย! ทีหลังจะได้จำ" เขายอมรับว่าอาจจะริดรอนสิทธิของเธอเกินไป แต่เพื่อความปลอดภัยควรจะกักบริเวณดาริณถูกต้องแล้ว
เธอไม่มีทางรู้จักห้องใต้ดินแน่ ถ้าคนในบ้านไม่ปริปากบอก
"แต่ดูคุณดาริณเงียบไปนะครับ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา ทางนั้นคงจะเอาผิดเรื่องใหญ่" คนบอกสืบประวัติหญิงสาวให้เจ้านาย ถึงรู้ว่าครอบครัวเธอมีอิทธิพลในแถบนั้นมาก
"ลองเช็คดู ฉันจะไปรอที่ห้อง"
