ในห้องนั่งเล่นของบ้านอธิพัฒน์โภคิน คุณนายญาดาที่เพิ่งกลับมาถึงบ้านหลังเวลาอาหารเย็นไปนานแล้ว ก็รีบตรงดิ่งเข้ามานั่งรวมกลุ่มกับลูกและสามีในห้องนั่งเล่นนั้นทันที
“ยิ้มหน้าบานมาเชียวคุณ มีเรื่องอะไรดีๆหรือเปล่า กลับเสียมืดค่ำ”
ปราบ สามีผู้รักและอยู่ในโอวาทของภรรยา เอ่ยถามขึ้นหลังจากที่ภรรยาสุดที่รัก เดินยิ้มหน้าบานเหมือนสาวๆแรกรุ่นเข้ามาในบ้าน
“ก็มีสิคะ”
“อะไรครับแม่ อย่าบอกนะว่าหาลูกสะใภ้ที่ถูกใจ หาเมียให้พี่ปราณต์ได้แล้ว”
“ย่ะ ก็ประมาณนั้น แต่ไม่รู้ว่าระหว่างเจ้าปราณต์หรือแกกันแน่ ที่จะถูกใจ”
“โอยยย ผมไม่เอานะครับแม่ งานในวงการกำลังรุ่ง เวลานอนยังจะไม่มีเลย อย่าเพิ่งหาห่วงผูกคอมาให้ผมเลยครับ ผมยังอยากทำงานในวงการอีกนานๆ”
“ไม่รู้ล่ะ ไม่แกก็เจ้าปราณต์ คนใดคนหนึ่ง ต้องสานฝันให้แม่”
“ใจเย็นๆคุณ เรื่องมันยังไง ไปเจอลูกสาวเพื่อนคนไหนมาอีกล่ะ”
“ไม่ใช่ลูกสาวเพื่อนหรอกค่ะ เพิ่งเจอกันวันนี้เ
