EP 3 อย่ามองคนที่หน้าตา
1226 คำ
อีกอย่าง แม่ก็พูดเสมอว่าฉันเก่ง ฉันเข้มแข็ง เป็นลูกสาวที่แม่ภูมิใจ แม่อนุญาตให้ฉันใช้ชีวิตอิสระได้อย่างใจโดยไม่ห้ามด้วยซ้ำตอนฉันเข้าแก๊งแข่งรถและไม่อิดออดตอนฉันขอซื้อรถคันใหม่ราคาหลายล้านหลังได้ใบขับขี่มา (ทั้งที่คิดว่าคงไม่ได้แหง =0=)
อย่าง Lotus Elise SC สีเหลืองอ๋อยคันโปรดแสนโปรดของฉันไง
เห็นว่าแม่จัดการเพิ่มออฟชั่นเพื่อความปลอดภัยใส่มาอื้อซ่า และมีข้อแม้คือฉันต้องรับปากแม่ว่าจะไม่ซิ่งรถกวนเมือง จะไม่ทำความเดือดร้อนให้คนอื่น และบลาๆๆ ซึ่งฉันก็ทำได้อยู่แล้วละ เพราะแก๊ง ‘G – Missile ฉันกะพริบตาปริบๆ ก่อนหุบปากสนิทเมื่อระลึกได้ว่ากำลังยืนตัวแข็ง อ้าปากเหวอ ปานเพิ่งสบตากับเมดูซ่ามาก็ไม่ปาน -_-; เดี๋ยวดิ! เมื่อกี้น่ะ ฉันเพิ่งเห็นอัสเลี้ยวจากมุมตึกริมถนนใหญ่และกำลังเดินมาทางที่ฉันยืนอยู่เองนะ!
แต่ตอนนี้หมอนั่นหายไปแล้ว...
แค่ชั่วพริบตาที่รถตู้คันโตติดฟิล์มกรองแสงหนาทึบเลี้ยวเข้ามาในซอยด้วยความเร็วสูงแล้วจอดเอี๊ยด... ข้างตัวอัส ก็มีใครไม่รู้ใส่หมวกแก๊ปใส่แว่นดำวิ่งกรูกันลงมาสองคนแล้วจับตัวหมอนั่นโยนขึ้นไปบนรถ และถ้าฉันมองไม่ผิดเหมือนอัสไม่ตกใจเลยซักนิด
ยังทำหน้าเบื่อโลกอยู่เลยตอนโดนจับอะ =0=
ฉันหันรีหันขวาง บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าควรทำไงดีกับเหตุการณ์นี้ ถึงจะไม่ปลื้มหมาในปากหมอนั่นเท่าไหร่แต่นั่นเพื่อนถูกจับตัวไปซึ่งๆ หน้าเลยนะ รถตู้... จับตัว... แก๊งขโมยเด็กที่แม่บ้านเคยขู่ฉันตอนอยู่อนุบาลรึเปล่านั่น มีจริงเรอะ! O[]O
เร็วกว่าความคิด ฉันรีบโบกมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่คนขับดูจะแก่กว่าฉันไม่กี่ปีและท่าทางแว้นๆ ซึ่งบังเอิญผ่านมาพอดี พอถลกกระโปรงก้าวขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายได้ ฉันก็ชี้นิ้วไปที่ท้ายรถตู้ซึ่งยังเห็นอยู่ไกลๆ
“ตามไปเลยพี่!”
“ว้าว...” คุณวินมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่หน้าตาก็แว๊น...แว้น! เปิด หมวกกันน็อกหันมาทำตาวาวปิ๊งๆ ใส่ฉัน =_=; “เหมือนในหนังใช่มั้ยน้องสาว กอดเฮียให้แน่นเลยนะ”
ตื่นได้แล้วมั้งเฮีย -_-
ฉันเพิ่งรู้ซึ้งถึงคำว่า ‘อย่ามองคนที่หน้าตา’ ก็วันนี้ วันที่อาเฮียหน้าเหมือนเด็กแว้นแต่ซิ่งรถแบบว่า... ‘ไม่ล่ายหลั่งใจเลย’ ตอนนี้เราเลยเปลี่ยนหน้าที่กันเรียบร้อยแล้ว ฉันขับ เฮียซ้อน และเป็นการติดตามอย่างทุลักทุเลที่สุดในโลกหล้า เพราะมือหยาบๆ ของเฮียที่คอยจะกอดเอวเต๊ะอั๋งฉันเนี่ย กรี๊ด!
“เก็บมือไปซะ”
“คร้าบ... พี่น้อง”
ฮึ่ย! ฉันกรอกตาอย่างเซ็งตัวเองพิลึกตอนจอดติดไฟแดงอยู่กลางเมืองแบบนี้ รถตู้เจ้าปัญหาก็ติดไฟแดงอยู่แยกเดียวกันนี่แหละ ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่าว่าเหมือนคนขับรถนั่นจะรู้ว่าฉันแอบตามอยู่ห่างๆ =0=; บางทีตอนตามไม่ค่อยทันเพราะสมรรถนะรถมอเตอร์ไซค์เก่าๆ ที่ด้อยกว่า รถบ้านั่นก็ชะลอ...
เหมือนรอ...?
แต่ไม่หรอกมั้ง
อร๊าย... รถเริ่มออกนอกเมืองแล้ว T^T การใส่ชุดนักเรียนซิ่งมอเตอร์ไซค์ตามมาแบบนี้โดยมีอาเฮียสวมเสื้อวินฯ สีส้มแปร๊ดซ้อนท้ายมันเด่นนะ แต่ระหว่างที่ฉันยังคิดไม่ออกว่าจะเอาไงดี จะเลิกตามก็ใช่ที่ รถตู้คันโตก็เบรกกลางถนนโล่งโจ้งที่รอบข้างคือท้องนา และหุ่นไล่กา~ ฉันเลยรีบซิ่งรถไปจอดเอี๊ยดดดขวางไว้ แล้วลงจากรถมอเตอร์ไซค์ไปทุบประตูรถตู้ปั้งๆ
“เฮ้! เปิดเดี๋ยวนี้นะ ฉันแจ้งตำรวจแล้ว พวกแกหนีไม่รอดหรอก”
โกหกน่ะ -_- พอพูดออกไปแล้วก็เพิ่งมาคิดได้ว่า ทำไมก่อนหน้านี้ไม่รีบแจ้งตำรวจนะ แต่ยังไม่ทันคิดจบ ประตูรถก็เปิดผาง พร้อมกับมือที่ยื่นออกมาปิดปากปิดจมูกฉันด้วยผ้าเช็ดหน้ากลิ่นแปลกๆ ฉันรีบกลั้นหายใจทันควัน แต่ก็ไม่ทันการแล้ว...
อา... โลกของฉันกำลังจะดับ...
แต่ทำไมคุณชายเวอร์จิ้นที่ฉันพยายามตามมาช่วย ถึงนั่งกอดอกนิ่งอย่างสบายใจในรถ แถมยังมองฉันด้วยสายตาราวกับ ‘สมเพช’ แบบนั้นล่ะ...
ของเรามีคติพจน์ประจำใจว่า...
‘จะไม่แข่งบนถนนสาธารณะ เพราะการทำความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน มันเชย’ -_-v
พวกเราเลยเลือกที่จะออกไปขวนขวายหาถนนที่อยู่นอกเมืองและยามดึกดื่นค่อนคืนไม่มีรถสวนขวักไขว่ นานทีเมื่อต้องการแข่งเราจะปิดถนน ส่วนตัวมีคนคอยโบกไม่ให้รถภายนอกเข้ามาในพื้นที่ของเราได้ เพราะฉะนั้นต้องศึกษาเส้นทางกันอย่างดี และการหาสนามใหม่ๆ แบบนี้ให้ได้หลากหลายสนามน่ะ มันเจ๋งกว่าการอยากแข่งที่ไหนก็แข่งตั้งแยะ จริงมะ
แต่บางทีนะ...
ฉันก็อดอิจฉามินิไม่ได้...
การใช้ชีวิตได้สุดกู่แบบฉัน กับการใช้ชีวิตสามัญธรรมดาที่ตื่นเช้ามาได้ทานข้าวกับครอบครัว ถ้าเลือกได้ฉันก็อยากมีครอบครัวแบบนั้นมากกว่า
โอ๊ย! จะดราม่าทำไมเนี่ยปิยอง >_เอี๊ยดด!!!
ตึกๆๆ! ปั้ง!!
เฟี้ยว~!
เอ๋...?
เมื่อกี้...
มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ O[]O!
กุกกัก...
กึงกึง...
ตุบ...
งืมๆ... =_= เสียงบ้าอะไรเนี่ย
ฉันค่อยๆ เปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้นมองความมืดรอบกาย มืด... ยังไม่สว่างเลยนี่นาแล้วใครมาทำเสียงดังแถวห้องนอนฉันล่ะ อย่าให้รู้นะ แม่จะสั่งหัวหน้าพ่อบ้านให้หักเงินเดือนกระจุยกระจายไปเลย
ว่าแต่ทำไมฟูกนอนที่น่าจะนุ่มนิ่มของฉันมันแข็งปานหินแบบนี้เนี่ย หรือว่าฉันจะฝันไป พอขยับตัวก็รู้สึกเหมือนถูกเศษฟางบาดผิว เอ๊ะ... อ๊ะ... โอ๊ะ... ฉันถูกจับตัวมาพร้อมอัสนี่ OoO!
- ผู้เขียน
