EP 3 อย่ามองคนที่หน้าตา

1226 คำ
อีกอย่าง แม่ก็พูดเสมอว่าฉันเก่ง ฉันเข้มแข็ง เป็นลูกสาวที่แม่ภูมิใจ แม่อนุญาตให้ฉันใช้ชีวิตอิสระได้อย่างใจโดยไม่ห้ามด้วยซ้ำตอนฉันเข้าแก๊งแข่งรถและไม่อิดออดตอนฉันขอซื้อรถคันใหม่ราคาหลายล้านหลังได้ใบขับขี่มา (ทั้งที่คิดว่าคงไม่ได้แหง =0=) อย่าง Lotus Elise SC สีเหลืองอ๋อยคันโปรดแสนโปรดของฉันไง เห็นว่าแม่จัดการเพิ่มออฟชั่นเพื่อความปลอดภัยใส่มาอื้อซ่า และมีข้อแม้คือฉันต้องรับปากแม่ว่าจะไม่ซิ่งรถกวนเมือง จะไม่ทำความเดือดร้อนให้คนอื่น และบลาๆๆ ซึ่งฉันก็ทำได้อยู่แล้วละ เพราะแก๊ง ‘G – Missile ฉันกะพริบตาปริบๆ ก่อนหุบปากสนิทเมื่อระลึกได้ว่ากำลังยืนตัวแข็ง อ้าปากเหวอ ปานเพิ่งสบตากับเมดูซ่ามาก็ไม่ปาน -_-; เดี๋ยวดิ! เมื่อกี้น่ะ ฉันเพิ่งเห็นอัสเลี้ยวจากมุมตึกริมถนนใหญ่และกำลังเดินมาทางที่ฉันยืนอยู่เองนะ! แต่ตอนนี้หมอนั่นหายไปแล้ว... แค่ชั่วพริบตาที่รถตู้คันโตติดฟิล์มกรองแสงหนาทึบเลี้ยวเข้ามาในซอยด้วยความเร็วสูงแล้วจอดเอี๊ยด... ข้างตัวอัส ก็มีใครไม่รู้ใส่หมวกแก๊ปใส่แว่นดำวิ่งกรูกันลงมาสองคนแล้วจับตัวหมอนั่นโยนขึ้นไปบนรถ และถ้าฉันมองไม่ผิดเหมือนอัสไม่ตกใจเลยซักนิด ยังทำหน้าเบื่อโลกอยู่เลยตอนโดนจับอะ =0= ฉันหันรีหันขวาง บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าควรทำไงดีกับเหตุการณ์นี้ ถึงจะไม่ปลื้มหมาในปากหมอนั่นเท่าไหร่แต่นั่นเพื่อนถูกจับตัวไปซึ่งๆ หน้าเลยนะ รถตู้... จับตัว... แก๊งขโมยเด็กที่แม่บ้านเคยขู่ฉันตอนอยู่อนุบาลรึเปล่านั่น มีจริงเรอะ! O[]O เร็วกว่าความคิด ฉันรีบโบกมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่คนขับดูจะแก่กว่าฉันไม่กี่ปีและท่าทางแว้นๆ ซึ่งบังเอิญผ่านมาพอดี พอถลกกระโปรงก้าวขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายได้ ฉันก็ชี้นิ้วไปที่ท้ายรถตู้ซึ่งยังเห็นอยู่ไกลๆ “ตามไปเลยพี่!” “ว้าว...” คุณวินมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่หน้าตาก็แว๊น...แว้น! เปิด หมวกกันน็อกหันมาทำตาวาวปิ๊งๆ ใส่ฉัน =_=; “เหมือนในหนังใช่มั้ยน้องสาว กอดเฮียให้แน่นเลยนะ” ตื่นได้แล้วมั้งเฮีย -_- ฉันเพิ่งรู้ซึ้งถึงคำว่า ‘อย่ามองคนที่หน้าตา’ ก็วันนี้ วันที่อาเฮียหน้าเหมือนเด็กแว้นแต่ซิ่งรถแบบว่า... ‘ไม่ล่ายหลั่งใจเลย’ ตอนนี้เราเลยเปลี่ยนหน้าที่กันเรียบร้อยแล้ว ฉันขับ เฮียซ้อน และเป็นการติดตามอย่างทุลักทุเลที่สุดในโลกหล้า เพราะมือหยาบๆ ของเฮียที่คอยจะกอดเอวเต๊ะอั๋งฉันเนี่ย กรี๊ด! “เก็บมือไปซะ” “คร้าบ... พี่น้อง” ฮึ่ย! ฉันกรอกตาอย่างเซ็งตัวเองพิลึกตอนจอดติดไฟแดงอยู่กลางเมืองแบบนี้ รถตู้เจ้าปัญหาก็ติดไฟแดงอยู่แยกเดียวกันนี่แหละ ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่าว่าเหมือนคนขับรถนั่นจะรู้ว่าฉันแอบตามอยู่ห่างๆ =0=; บางทีตอนตามไม่ค่อยทันเพราะสมรรถนะรถมอเตอร์ไซค์เก่าๆ ที่ด้อยกว่า รถบ้านั่นก็ชะลอ... เหมือนรอ...? แต่ไม่หรอกมั้ง อร๊าย... รถเริ่มออกนอกเมืองแล้ว T^T การใส่ชุดนักเรียนซิ่งมอเตอร์ไซค์ตามมาแบบนี้โดยมีอาเฮียสวมเสื้อวินฯ สีส้มแปร๊ดซ้อนท้ายมันเด่นนะ แต่ระหว่างที่ฉันยังคิดไม่ออกว่าจะเอาไงดี จะเลิกตามก็ใช่ที่ รถตู้คันโตก็เบรกกลางถนนโล่งโจ้งที่รอบข้างคือท้องนา และหุ่นไล่กา~ ฉันเลยรีบซิ่งรถไปจอดเอี๊ยดดดขวางไว้ แล้วลงจากรถมอเตอร์ไซค์ไปทุบประตูรถตู้ปั้งๆ “เฮ้! เปิดเดี๋ยวนี้นะ ฉันแจ้งตำรวจแล้ว พวกแกหนีไม่รอดหรอก” โกหกน่ะ -_- พอพูดออกไปแล้วก็เพิ่งมาคิดได้ว่า ทำไมก่อนหน้านี้ไม่รีบแจ้งตำรวจนะ แต่ยังไม่ทันคิดจบ ประตูรถก็เปิดผาง พร้อมกับมือที่ยื่นออกมาปิดปากปิดจมูกฉันด้วยผ้าเช็ดหน้ากลิ่นแปลกๆ ฉันรีบกลั้นหายใจทันควัน แต่ก็ไม่ทันการแล้ว... อา... โลกของฉันกำลังจะดับ... แต่ทำไมคุณชายเวอร์จิ้นที่ฉันพยายามตามมาช่วย ถึงนั่งกอดอกนิ่งอย่างสบายใจในรถ แถมยังมองฉันด้วยสายตาราวกับ ‘สมเพช’ แบบนั้นล่ะ... ของเรามีคติพจน์ประจำใจว่า... ‘จะไม่แข่งบนถนนสาธารณะ เพราะการทำความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน มันเชย’ -_-v พวกเราเลยเลือกที่จะออกไปขวนขวายหาถนนที่อยู่นอกเมืองและยามดึกดื่นค่อนคืนไม่มีรถสวนขวักไขว่ นานทีเมื่อต้องการแข่งเราจะปิดถนน ส่วนตัวมีคนคอยโบกไม่ให้รถภายนอกเข้ามาในพื้นที่ของเราได้ เพราะฉะนั้นต้องศึกษาเส้นทางกันอย่างดี และการหาสนามใหม่ๆ แบบนี้ให้ได้หลากหลายสนามน่ะ มันเจ๋งกว่าการอยากแข่งที่ไหนก็แข่งตั้งแยะ จริงมะ แต่บางทีนะ... ฉันก็อดอิจฉามินิไม่ได้... การใช้ชีวิตได้สุดกู่แบบฉัน กับการใช้ชีวิตสามัญธรรมดาที่ตื่นเช้ามาได้ทานข้าวกับครอบครัว ถ้าเลือกได้ฉันก็อยากมีครอบครัวแบบนั้นมากกว่า โอ๊ย! จะดราม่าทำไมเนี่ยปิยอง >_เอี๊ยดด!!! ตึกๆๆ! ปั้ง!! เฟี้ยว~! เอ๋...? เมื่อกี้... มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ O[]O! กุกกัก... กึงกึง... ตุบ... งืมๆ... =_= เสียงบ้าอะไรเนี่ย ฉันค่อยๆ เปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้นมองความมืดรอบกาย มืด... ยังไม่สว่างเลยนี่นาแล้วใครมาทำเสียงดังแถวห้องนอนฉันล่ะ อย่าให้รู้นะ แม่จะสั่งหัวหน้าพ่อบ้านให้หักเงินเดือนกระจุยกระจายไปเลย ว่าแต่ทำไมฟูกนอนที่น่าจะนุ่มนิ่มของฉันมันแข็งปานหินแบบนี้เนี่ย หรือว่าฉันจะฝันไป พอขยับตัวก็รู้สึกเหมือนถูกเศษฟางบาดผิว เอ๊ะ... อ๊ะ... โอ๊ะ... ฉันถูกจับตัวมาพร้อมอัสนี่ OoO!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม