“เกมส์ของเราจบแล้ว หนูแพ้เฮียแล้วค่ะ” อันดาพูดขึ้นทันที
ตอนนี้เธอแพ้แล้วจริงๆ แพ้จนบนร่างกายของเธอไม่มีแม้แต่อะไรปกปิดต่างกับเหนือเวหาที่ยังมีอันเดอร์แวร์สวมอยู่
“เฮีย”
“เฮีย”
“เฮียคะ” อันดาเอ่ยปากเรียกเหนือเวหาเพราะตอนนี้อีกคนเหมือนกำลังเหม่อไม่ได้สนใจในสิ่งเธอพูดสักนิด มีแต่สายตาที่มองมาจนอันดาก็รู้สึกประหม่า
“เฮียคะ” อันดาพูดขึ้นพร้อมเอื้อมมือไปเขย่าแขนเหนือเวหาเบาๆ
“วะ…ว่าไง” เหนือเวหาที่เหมือนจะรู้สึกตัวก็ถามขึ้นด้วยความตกใจเพราะก่อนหน้าเขาคงตกอยู่ภวังค์กับการเห็นอันดาแก้ผ้าตรงหน้า
ให้ตายเถอะ ! พูดก็พูดเถอะ เหนือเวหาไม่คิดเลยว่าอันดาจะหุ่นดีขนาดนี้ ไหนจะผิวขาวๆที่อยู่ใต้ร่มผ้า มันขาวจนเหนือเวหาอยากทำให้เป็นรอยแดงเป็นทั้งตัว
“หนูเรียกเฮียหลายรอบแล้วนะ” แน่นอนว่าเหนือเวหาไม่รู้ตัวและไม่ได้ยินเสียงเรียกของอันดาเลยด้วยซ้ำ
“เธอไม่อายฉันหรออันดา” เหนือเวหาแปลกใจไม่น้อยกับท่าทางของอ
