เหนือเวหา | 6

1979 คำ

“ยังเรียนอยู่ไหมทะเล” เหนือเวลาถามขึ้นทันทีเพราะเขาเองก็อยากรู้ข้อมูลของอีกฝ่ายเหมือนกันแต่ก็จะเลือกถามคำถามที่ถามได้และไม่ละลาบละล้วงจนเกินไป “เรียนอยู่ค่ะ” ทะเลตอบกลับมาเพราะความจริงแล้วเธอก็ยังอยู่ในช่วงเรียนและกำลังจะจบปวส.แล้วด้วยหากฝึกงานเสร็จ “งั้นก็คิดเสียว่าเงินที่ผมให้คุณมันคือทุนสำหรับการศึกษานะ” ใบหน้าสวยยกยิ้มขึ้นเมื่อได้อ่านข้อความที่ถูกส่งกลับมา “ขอบคุณนะคะ ว่าแต่จะให้ทะเลเรียกคุณว่าอะไรดี” ทะเลถามขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะเรียกอีกคนว่าอะไรดี ตอนที่ถ่ายคลิปวิดีโอก็ทำได้เพียงร้องครางเฉยๆไม่ได้เอ่ยปากเรียกเพราะไม่รู้จักชื่อ “เรียกว่าเวย์ก็ได้ครับ” เหนือเวหาตอบกลับไปทันทีเพราะตัวเขาเองก็ไม่อยากใช้ชื่อตรงๆ “รับทราบค่ะคุณเวย์ งั้นทะเลขอไปนอนก่อนนะพอดีพรุ่งนี้ต้องไปเรียน” ทะเลพิมพ์ส่งกลับไปพร้อมกับส่งรูปของตัวเองที่อยู่ในชุดนักเรียนญี่ปุ่นเปิดอกและเปิดท่อนล่างให้กับอีกคนเพื่อเป็นรางวัลขอบคุณ “อ่า…แค่เห็นรูปคุณของผมมันก็ตั้งอีกแล้ว” สิ่งที่เหนือเวหาพิมพ์ส่งไปมันคือเรื่องจริง รูปของทะเลเซ็กซ์เอ็กซ์แตกมาก “แทนคำขอบคุณที่คุณให้เงินเยอะขนาดนี้” ทะเลตอบกลับไปเพียงแค่นี้ก็กดออกจากบัญชีทวิตเตอร์ของตัวเอง อันดาจัดการทำความสะอาดและเก็บของทุกอย่างเข้าตู้เหมือนเดิมก่อนที่เธอจะตรงไปอาบน้ำและกลับมายังเตียง ห้องพักของอันดาไม่ได้ใหญ่มากและไม่ได้มีสิ่งของอำนวยความสะดวกอะไรเพราะเป็นหอพักราคาถูก “นอนเถอะอันดา วันนี้ได้เงินสองหมื่นคงหลับฝันดี” อันดาบอกกับตัวเองก่อนจะหลับตาลงเพราะวันนี้เธอก็เหนื่อยมากเหมือนกัน เหนื่อยทั้งทำงานที่อู่ซ่อมรถและเหนื่อยกับถ่ายคลิปที่ยาวนานถึงสามสิบนาที แต่ก็ว่าไม่ได้เพราะค่าตอบแทนมันคุ้มมาก หากจะให้ถ่ายอีกสักสามสี่คลิปอันดาก็ทำเพราะชีวิตคนเรามันก็ต้องขับเคลื่อนด้วยเงินอยู่แล้ว อันดาใช้ชีวิตคนเดียวส่งเสียตัวเองเรียนและรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของตัวเองทุกอย่าง หากถามว่าที่บ้านไม่ช่วยหรอ มันก็พูดยากเพราะสิ่งที่อันดาเลือกมันดันขัดกับที่บ้านจึงทำให้อันดาต้องมาใช้ชีวิตที่กรุงเทพคนเดียวโดยการสอบชิงทุนและหางานทำเสริมจนก้าวขาเข้าสู่การเป็นดาวทวิตเตอร์ปิดหน้า “ไอ้บอสมึงเสร็จแล้วยัง” อันดาตะโกนเรียนบอสขึ้นทันทีและมันเป็นแบบนี้ในทุกๆวันไม่ว่าจะตอนไปเรียนหรือแม้กระทั่งตอนนี้ที่ฝึกงาน “เสร็จแล้วโว๊ย” บอสตะโกนกลับมาพร้อมกับลงมายังชั้นล่างของบ้าน “ไปได้ยัง” “ไปดิวะ กูเสร็จแล้วเนี่ย” บอสพูดขึ้นก่อนจะคร่อมมอเตอร์ไซค์ของตัวเองตามต่อด้วยอันดาที่นั่งลงเบาะหลังก่อนที่บอสจะออกรถตรงมายังอู่ซ่อมรถ “พี่รบกวนอันดาตรวจเช็กสภาพรถคันสีดำหน่อย พอดีลูกค้าจะมาเอาวันนี้” อันดาได้แต่พยักหน้ารัวๆเพราะแค่สั่งมาเธอก็พร้อมจะทำให้ “ส่วนบอสเปลี่ยนยางคันนี้นะ” บอสเองก็ลงมือทำอย่างไม่รอช้าเพราะในเมื่อพี่ท็อปแจกงานแล้วก็ไม่มีอะไรจะต้องรอ “พี่ท็อปหนูเองก็อยากเปลี่ยนยางบ้างนะ” อันดาพูดขึ้นเพราะตั้งแต่มาฝึกงานพี่ๆในอู่ไม่เคยให้อันดาทำงานซ่อมหรือเปลี่ยนอะไรที่หนักๆเลย “เราตรวจสภาพเราไปน่ะถูกแล้ว ตัวนิดเดียวเองจะทำงานหนักทำไม” ท็อปตอบกลับมาตามตรงเพราะเขาไม่อยากใช้แรงงานเด็กผู้หญิงหนัก “อันดามันถึกจะตายพี่ ใช้มันไปเถอะ” บอสพูดขึ้นทันทีเพราะอันดาแรงมันเยอะจะตาย ชอบทำอะไรหนักๆแบบท้าทาย “เอาเป็นว่าถ้าอยากทำเช็กสภาพรถคันนั้นให้เสร็จแล้วมาเปลี่ยนยางคันนี้นะ” ท็อปพูดขึ้น “ขอบคุณค่ะพี่ท็อป” อันดายิ้มหวานและตอบกลับไป แน่นอนว่าของพวกนี้เธอทำได้สบายแต่พี่ๆที่นี่เป็นกังวลกันไปเอง จะว่าไปก็ดีอยู่หรอกที่เป็นห่วงเป็นใยกลัวว่าเธอจะไม่ไหวแต่ของพวกนี้อันดาไหวอยู่แล้ว เมื่อตรวจเช็กสภาพรถเสร็จ อันดาก็ตรงมายังรถคันที่จะเปลี่ยนยาง มือสวยลงมือทำโดยมีสายตาของช่างทุกคนในอู่มองอย่างแทบไม่เชื่อว่าผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างอันดาจะทำได้ “พวกมึงใช้ผู้หญิงเปลี่ยนยางหรอวะ” เหนือเวหาที่ลงมาจากข้างบนถามขึ้นทันทีเพราะสิ่งที่เขาเห็นในตอนนี้คืออันดากำลังเปลี่ยนยางรถโดยมีช่างในอู่ยืนดู “ไม่มีใครใช้ค่ะเฮีย หนูขอทำเอง” อันดาตอบกลับไปตามตรงเพราะหากเธอไม่ร้องขอ ชีวิตการฝึกงานของเธอก็ได้ทำอะไรแบบเล็กๆน้อยๆ “เป็นผู้หญิงไหวหรือไง” เหนือเวหาถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง ยางแต่ละเส้นไม่ใช่เบาๆหากยกพลาดทับตัวเองขึ้นมาคงเจ็บไม่น้อย “ไหวแน่นอนค่ะ เห็นแบบนี้หนูเก่งนะเฮีย” อันดาเอ่ยปากชมตัวเองทำเอาเรียกรอยยิ้มจากทุกคนได้เป็นอย่างดี “อยากไปนั่งทำงานในห้องแอร์ไหม ฉันมีงานที่ต้องการคนช่วยนะ” เหนือเวหาถามขึ้น “หนูชอบถือเครื่องมือทำอะไรแบบนี้มากกว่าจับปากกาจับเมาส์นั่งในห้องแอร์ค่ะ” อันดาตอบกลับมาตามตรง ใบหน้าสวยไม่แสดงอาการอะไรออกมา อีกทั้งมือก็ยังคงทำงานของตัวเองอยู่ “เธอไม่เหมือนใครจริงๆอันดา” “หนูก็เป็นของหนูแบบนี้ค่ะเฮีย เอาเป็นว่าขอทำงานต่อนะคะแล้วก็ไม่ต้องห่วง หนูทำได้และทำได้ทุกอย่าง” อันดาพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะเลิกสนใจเหนือเวหาและหันมาสนใจงานของตัวเอง เธอเองก็อยากให้ทุกคนเลิกมองว่าเธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอเพราะเธอแข็งแรงพอๆกับทุกคน สามารถทำได้เหมือนที่ทุกคนทำ “วันนี้จะเลี้ยงหมูกระทะนะ ถือว่าเลี้ยงต้อนรับอันดากับบอส” เหนือเวหาพูดขึ้นเพราะของแบบนี้มันต้องมีบ้างและนี่ก็เริ่มเดือนใหม่แล้วก็ถือว่าเลี้ยงฉลองเหมือนที่เคยทำในทุกๆเดือน “เหล้าเบียร์อย่าให้ขาดนะเฮีย” ท็อปพูดขึ้นทันทีเพราะของพวกนี้ขาดไม่ได้ “มึงจัดการเลยแล้วมาเอาบิลมาเบิกที่กู” เหนือเวหาพูดทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นี้ก็เดินตรงมายังห้องทำงานของตัวเอง มือหนายกขึ้นกดโทรศัพท์เข้าแอปทวิตเตอร์ก่อนจะส่งข้อความไปในแชทของทะเลดาวทวิตเตอร์ปิดหน้าชื่อดัง “วันนี้อย่าลืมคลิป ผมโอนเงินให้แล้ว” เหนือเวหาส่งข้อความไปพร้อมกับแนบรูปสลิปการโอนเงิน แน่นอนว่าในครั้งนี้เหนือเวหาโอนเงินหมื่นไม่ต่างจากครั้งแรกเพราะเขาเองก็ตั้งตารอคลิปของทะเลในวันนี้ “คืนนี้น่าจะไม่สะดวก พอดีทะเลมีธุระค่ะคุณเวย์” ทะเลตอบกลับมาภายในเวลาไม่นาน ทำเอาเหนือเวหาแทบไม่เชื่อสายตาเพราะเมื่อวานกว่าจะตอบข้อความแต่ละครั้งก็นานพอสมควร “ดึกแค่ไหนผมรอได้” “แต่ทะเลทำให้ไม่ได้ค่ะ กว่าจะกลับก็คงดึกไม่มีเวลาถ่ายให้คุณเวย์ดูแน่ๆ” “งั้นขอรูปคุณตอนนี้แล้วคลิปก็ค่อยพรุ่งนี้ตอนที่คุณสะดวก” เหนือเวหาส่งกลับไปเพราะในเมื่อวันนี้เขาไม่ได้คลิป เขาก็ควรได้อะไรมาดูต่างหน้าบ้าง “ขอเวลาสักครู่นะคะ จะถ่ายให้ตอนนี้เลย” ทะเลส่งข้อความกลับไปและภายในเวลาไม่นานรูปภาพของทะเลก็ถูกส่งให้กับคุณเวย์นามแฝงของเหนือเวหา “แม่ง ! เห็นแค่นี้กูก็แทบบ้า” เหนือเวหาพูดขึ้นทันที ภาพที่ถูกส่งมามันคือภาพร่างกายเปลือยเปล่าของทะเลที่เหมือนกำลังนั่งอยู่บนชักโครก กล้องถูกถ่ายยกมุมสูงเห็นเพียงหน้าอกและขาสวยที่ชิดกัน “เห็นแล้วอยากดูด” เหนือเวหาพูดขึ้นอีกครั้งเพราะภาพที่ส่งมามันเห็นยอดอกสีชมพูสวยของทะเลที่มันดูล่อตาล่อใจเหลือเกิน “เป็นยังไงบ้างคะ รูปนี้พอทดแทนให้ได้ไหม” ข้อความจากทะเลถูกส่งเข้ามา ทำเอาเหนือเวหารีบตอบกลับไป “ถึงจะไม่ดีเท่าคลิปแต่พอทดแทนกันได้ครับ” เพราะหากเป็นคลิปมันคงจะดีกว่านี้เป็นไหนๆแต่ในเมื่ออีกคนติดธุระเหนือเวหาก็จะไม่รบเร้าหรืออะไร “สำหรับคลิปคุณเวย์อยากให้ทะเลใส่ฟิลเตอร์ไหนบอกได้เลยนะคะ” เพราะไหนๆวันนี้ก็ไม่ได้ส่งให้แล้ว อีกทั้งยังได้เงินมาแล้ว ทะเลก็ให้สิทธิ์คนเลือกฟิลเตอร์ในการถ่ายคลิปคือคุณเวย์เลยแล้วกัน “ผมอยากได้แมวน้อยยั่วสวาท” “รอดูพรุ่งนี้ได้เลยค่ะ ทะเลจะแปลงร่างกลายเป็นแมวให้คุณเวย์ได้ดู” “จะรอนะครับ” บทสนทนาจบลงเพียงแค่นี้ เหนือเวหาเองก็ปิดโทรศัพท์เพราะเขาเองก็ไม่อยากทำอะไรในตอนนี้ เพียงแค่รูปที่ส่งมามันก็มากพอแล้วแต่หากดูต่อเขาคงมีอารมณ์แน่ๆ “อ๊ะ ! เฮีย หนูตกใจหมดเลย” อันดาที่เดินออกมาจากห้องน้ำที่อยู่ใต้บันไดร้องขึ้นเพราะเธอเผลอชนเข้ากับแผงอกของเหนือเวหาที่ลงมาจากชั้นบนของอู่ “เข้าห้องน้ำหรอ” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะบังเอิญชนกันแบบนี้ก็คงเป็นอย่างอื่นไม่ได้ “เรียบร้อยแล้วค่ะ หนูไม่ได้อู้นะคะแค่แวะมาเข้าห้องน้ำ” อันดาตอบกลับไป ถึงแม้ความจริงเธอจะไม่ได้มาเข้าห้องน้ำก็เถอะแต่จะให้บอกว่ามาทำอะไรก็คงไม่ได้เพราะเรื่องแบบนี้ใช่ทุกคนจะรับได้ คำว่าขายร่างกาย หากใครต่อใครได้ยินหรือรับรู้ แน่นอนว่าผลที่ตามมามันไม่ใช่เรื่องที่ดีหรอกเพราะฉะนั้นอันดาจึงได้แต่เก็บสิ่งเหล่านี้ไว้เป็นความลับ “ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเธอเลย” เพราะเหนือเวหาไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว หากห้ามคนเข้าห้องน้ำก็คงยังไงอยู่ “ก็เห็นมองหนูแปลกๆ หนูก็กลัวว่าเฮียจะคิดว่าหนูอู้งาน” เหนือเวหาได้แต่ส่ายหน้า เด็กอันดาคนนี้คิดอะไรก็ไม่รู้ บ้าบอจริงๆ ! “เด็กบ้างานอย่างเธอ ฉันไม่คิดหรอกอันดา” เพราะอันดาร้องขอแต่จะทำงาน หากตั้งใจจะอู้คงไม่ร้องขอทำนู่นทำนี่หรอก “ว่าแต่ทำไมเฮียไม่เอาเจ้าร็อกกี้ลงมาบ้าง หนูอยากเล่นกับเจ้าร็อกกี้นะ” “ตรงนี้มันร้อน ถ้าเธออยากเล่นก็ขึ้นไปเล่นกับมันด้านบนแล้วกัน” “จะไม่เป็นอะไรหรอคะ ทุกคนบอกว่าเฮียไม่เคยให้ใครขึ้นไปบนชั้นสามเลยนะ” “ยกเว้นเธอแล้วกันเพราะเจ้าร็อกกี้ก็เหมือนจะชอบเธอมาก”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more