ธารารู้ว่าเธอคงไม่กล้าออกไปไหนหลังจากที่เขาสร้างรอยไว้ขนาดนั้น แต่ก็ยังไม่วางใจนักวันนี้เลยส่งคนขับรถที่เป็นคนของเขาโดยตรง และไม่ขึ้นกับธาริณีไปเฝ้าเธอชั่วคราวจนกว่าเขาจะกลับและไม่ลืมที่จะให้ซื้อยาคุมกำเนิดไปให้เธอ
ธารารีบเคลียร์งานทั้งหมดแล้วรีบกลับไปยังห้องพักที่มีแก้วกานดารออยู่ พอเขาไปถึงก็ให้คนของเขากลับออกไปได้ แล้วก็รีบขึ้นไปที่ห้องทันที
พอเขาเข้าไปข้างในก็พบว่าแก้วกานดานั้นกำลังนอนหลับอยู่ด้วยตาที่บวมช้ำเหมือนว่าผ่านการร้องไห้มาทั้งวันก็อดสงสารและเห็นใจเธอไม่ได้ แต่เมื่อนึกถึงคำพูดวันที่เธอบอกเลิกเขาว่าเธอไม่เคยรักเขาและต้องการหาคนที่เลี้ยงดูเธอได้ดีกว่าเขาแล้วก็อดแค้นใจไม่ได้ ธาราเก็บความเห็นใจนั้นไว้แล้วมองเธอด้วยความรู้สึกที่โกรธและน้อยใจแล้วเดินออกไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นไปนั่งดื่มที่ระเบียง
สักพักเสียงโทรศัพท์ของแก้วกานดาก็ดังขึ้น เธองัวเงียตื่นขึ้นมารับสายของมารดาโดยที่ไม่รู้
