กาญจนากดวางสายโทรศัพท์ที่โทรออกหาธารา พอสายถูกตัดไปธาราก็ยิ่งเป็นกังวล เขารีบขับรถเพื่อเดินทางไปให้ถึงนครปฐมเร็วๆ แต่อยู่ๆ เขาก็เกิดปวดท้องเลยชะลอรถแล้วจอดข้างทางเพื่อพักสักครู่
จนเวลาผ่านไปเกือบยี่สิบนาที ก็ไม่หายปวดเสียที เขาเลยนั่งอยู่บนรถต่อไปแล้วเอามือกุมท้องเอาไว้
“นั่นรถคุณธารนี่ครับ” คนขับรถของธาริณีชะลอรถแล้วบอกเจ้านาย
“จอดรถแล้วให้คนลงไปดูสิว่าเกิดอะไรขึ้น” ธาริณีบอก
ผู้ติดตามของเธอคนหนึ่งลงจากรถแล้วข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามแล้วโทรมาบอกว่าธาราปวดท้องและขับรถต่อไปไม่ไหว ธาริณีเลยให้ผู้ติดตามคนนั้นขับรถของธารากลับ แล้วพาเขาไปโรงพยาบาลทันที
ธาราเดินไปนั่งบนที่นั่งข้างหลังแล้วนั่งเอนหลับตาด้วยความเจ็บปวด เหงื่อกาฬเต็มใบหน้าทั้งๆ ที่แอร์บนรถก็เย็นจัด
ธาริณีให้คนขับรถขับไปรอธาราที่โรงพยาบาล พอธารามาถึงก็ถูกนำตัวส่งห้องฉุกเฉินเพื่อวิเคราะห์อาการทันที
เธอนั่งรอหน้าห้องฉุกเฉินด้วยควา
