บทที่ 8

1188 คำ

“ใครบอกเจ้าว่าเราดูถูกเจ้า” ทรงตรัสถามห้วนๆ ก่อนจะเค้นสุรเสียงคาดโทษคนตรงหน้าต่อ “เจ้าต่างหากที่ไม่รู้จักหน้าที่ของตัวเอง เราจ่ายเงินซื้อตัวเจ้าแล้ว แต่เจ้ากลับไปนั่งจิบเหล้าอยู่เป็นชั่วโมงๆ โดยไม่มาบริการเราแม้แต่นาทีเดียว” “จะบ้าหรือยังไง ฉันไม่ใช่ผู้หญิงบาร์ ไม่ใช่หญิงขายบริการ” อาคิราตะคอกใส่ด้วยความโมโห เมื่อรู้แล้วว่าเจ้าแห่งทะเลทรายผู้นี้มองว่าเธอเป็นไม่ต่างจากหญิงบริการ ซึ่งพระองค์จ้างวานมาเป็นโขยงเหมือนที่เธอเห็นเมื่อคืน “เราไม่สนใจว่าเจ้าจะแก้ตัวว่าอย่างไร เจ้ารับเงินของเราไปแล้วก็ต้องทำงานให้สมกับเงินที่เราจ่ายไป” “ฟังไม่เข้าใจหรือยังไงว่าฉันไม่ใช่หญิงขายบริการ ฉันไม่ได้เอาเงินของคุณมาแม้แต่บาทเดียว” “ยอมรับว่าตอนนี้เราฟังไม่เข้าใจ และเบื่อฟังคำอธิบายของเจ้าแล้ว เพราะตอนนี้เราอยากสั่งสอน และลงโทษเจ้าที่บังอาจตบหน้าเราด้วย” ร่างใหญ่ล่ำสันเดินเข้าหาอาคิรา ซึ่งกำลัง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม