ตอนที่5 รักเดียว

1390 คำ
EP5 รักเดียว @ผับของคีย์... เนยเดินเข้ามายังผับของแฟนหนุ่ม เธออยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวกระโปรงสั้นเสมอต้นขา ใบหน้านวลแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางๆ ผิวพรรณขาวใสของเธอ ไม่ได้ทำให้ดูหมองลงเลย เวลาอยู่ในผับที่มืดขนาดนี้ เธอเดินเข้ามานั่งอยู่ที่โซนวีไอพีที่หนุ่มได้จัดเอาไว้ให้ “ยัยเนย!” เสียงเรียกของน้ำตาลดังขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนรักอย่างเนยเดินเข้ามาพร้อมกับคีย์ เนยเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ ข้าวฟ่าง โดยมีแฟนหนุ่มนั่งลงตาม “วันนี้พี่คีย์หล่อมากเลยนะคะ” ข้าวฟ่างเอ่ยชม แต่น้ำตาลกลับเบะปากใส่เพื่อนรักอย่างรู้ทัน ว่าที่เธอพูดแบบนั้นเพราะอยากให้คีย์เลี้ยง “ไม่ต้องมาทำเป็นพูดเพราะกันหรอก วันนี้พี่เลี้ยงเอง ตามสบาย” คีย์บอกอย่างรู้ทันเพื่อนรักของแฟนสาว ทำเอาทุกคนในโต๊ะถึงกับเฮลั่น “ขอบคุณมากนะคะ” “ได้ทีเอาใหญ่เลยนะยัยข้าว” เนยปรามเพื่อนด้วยสีหน้าไม่จริงจัง แต่ข้าวฟ่างกลับยิ้มกริ่ม “พี่รหัสมึงไม่มาเหรอ” แมทธิวเอ่ยถามเนย พร้อมกับยกแก้มเหล้าขึ้นดื่ม “เดี๋ยวก็มามั้ง” เนยบอกก่อนจะหันมาหาแฟนหนุ่ม “เฮีย คืนนี้เนยขอเมานะ” เนยยื่นหน้าเข้าไปออดอ้อน จนคีย์อมยิ้มให้กับความน่ารักของแฟนสาว “อืม.. เฮียก็ไม่ได้ห้ามสักหน่อย” “แฟนใครเนี่ย น่ารักที่สุด จุ๊บ~” ไม่ว่าเปล่า เธอยังยื่นหน้าเข้าไปจุ๊บเบาๆ ที่ริมฝีปากหยัก ไม่ได้สนใจเลยว่าเพื่อนรักนั่งมองอยู่ “เบาหน่อยก็ได้นะยัยเนย พวกฉันยังนั่งอยู่ตรงนี้นะคะ” น้ำตาลบอกราวกับมั่นไส้ “อะไรของแกยัยตาล อิจฉาฉันเหรอ” เนยบอกก่อนจะรินไวน์ใส่แก้วตัวเอง เสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม ทำให้ทุกคนดูครึกครื้น เนยยกไวน์ขึ้นมาจิบ พร้อมยกขาขึ้นมาไขว่ห้าง ทำให้กระโปรงที่สั้นอยู่แล้ว เอ่อร้นขึ้นมาอีก จนคีย์ถึงกับต้องถอดเสื้อแจ็คเก็ตที่ใส่มาด้วยออกมา ก่อนจะปิดขาของแฟนสาวเอาไว้ เพื่อไม่ให้มันดูโป๊ เนยที่เห็นอย่างนั้นถึงกับยิ้มแก้มปริ การกระทำของชายหนุ่มทำเอาเพื่อนอีกสามคนถึงกับอิจฉา อีกด้าน รถยนต์หรูของเจนนี่ ขับเข้ามาจอดในโรงจอดรถของผับ ก่อนที่เธอจะดับเครื่องยนต์ แล้วเปิดประตูลงรถออกมา เจนนี่ที่อยู่ในชุดเดรสสั้นเกาะอกสีแดง ใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางจัดจ้าน เธอเดินตรงมายังทางเข้าของผับ แต่ก็ต้องชะงักไป เมื่อมีรถบิ๊กไบค์ขับมาด้วยความเร็ว ทำให้เฉี่ยวเธอ เจนนี่ที่ไม่ทันระวังต้องหลบจนเซล้มลงไปกับพื้น “โอ้ย! ไอ้บ้าเอ๊ย ขับรถประสาอะไรเนี่ย” เจ้าของรถบิ๊กไบค์ที่เห็นว่าหญิงสาวล้มลงไปกับพื้น เขาจึงรีบจอดรถลงมาดูหญิงสาวที่ตะโกนด่าเขาอยู่กับพื้น โดยที่หัวยังคงใส่หมวกกันน็อคเอาไว้ “เป็นอะไรมากรึเปล่า” ชายหนุ่มย่อเข่าลงตรงหน้าพร้อมเอ่ยถาม เจนนี่มองผู้ชายตรงหน้าตาค้อน “ก็เจ็บสิ! ถามได้ ขับรถประสาอะไรของนาย รีบไปตายรึไง” เธอตวาดเสียงใส่ดังลั่น ก่อนจะลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล “โทษที พอดีไม่ทันระวัง เจ็บมากรึเปล่า” เขาเดินเข้ามาจับที่แขนเธอเบาๆ เพียงแค่นั้นก็ทำให้เธอรู้สึกเจ็บ “เจ็บเหรอ” ชายหนุ่มถามเสียงเรียบ แต่เจนนี่กลับดึงแขนออกอย่างเรา “ทีหลังก็ช่วยขับรถให้มันระวังหน่อย” เธอบอกเสียงห้วน แต่ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้พูดอะไร เจนนี่ก็เดินเข้าไปในผับเสียก่อน “อะไรวะ ผู้หญิงอะไรปากจัดชะมัด” เขาบ่นคนเดียว ก่อนจะเดินกลับไปที่รถ “วู้วว~ วันนี้โครตมันส์เลยวะ” แมทธิวร้องออกมาเสียงดัง ภายในโต๊ะเต็มไปด้วยเครื่องดื่มแฮลกอฮอล์ ทุกคนต่างหัวเราะพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ก่อนที่ร่างเล็กของเจนนี่จะเดินเข้ามายังโต๊ะ “อ้าว พี่เจนนี่ นั่งก่อนค่ะ” ทุกคนในโต๊ะหันไปมองเจนนี่เป็นตาเดียว เจนนี่เดินเข้ามานั่งลงตรงข้ามกับเนย เธอส่งยิ้มหวานให้กับรุ่นน้อง “วันนี้พี่เจนสวยมากเลยนะครับ” แมทธิวเอ่ยชม “ขอบใจมากจ้ะ” เธอบอก แต่สายตากลับหันมามองคีย์ เจนนี่ส่งยิ้มหวานให้กับชายหนุ่ม แต่คีย์กลับเบือนหน้ามามองแฟนสาวแทน ทำให้เธอรู้สึกขายหน้า “พี่เจนนี่ดื่มอะไรดีคะ เดี๋ยวเฮียคีย์เลี้ยงเองค่ะ” เนยเอ่ยถามรุ่นพี่สาว ทำให้เจนนี่ละสายตาจากคีย์หันมามองเนย “พี่ดื่มไวน์จ้ะ” “โอเคค่ะ น้อง!” เนยหันไปเรียกพนักงานทันที “เอาไวน์มาสองขวด” พนักงานพยักหน้าให้ก่อนจะนำไวน์สองขวดตามที่เนยสั่งมาเสิร์ฟ “ตามสบายนะคะ” “ขอบใจจ้ะ” “ไอ้คีย์!!” เสียงของเปอร์เซียดังขึ้น ทำให้ทุกคนในโต๊ะหันไปมองเป็นตาเดียว ก่อนที่ร่างสูงของเปอร์เซียเพื่อนรักของคีย์จะเดินเข้ามานั่งด้วย “พี่เปอร์เซียสวัสดีค่ะ” น้ำตาลเอ่ยทักทาย เปอร์เซียส่งยิ้มให้ “แล้วไอ้ธีร์ล่ะ” คีย์เอ่ยถาม “มันไม่ว่าง โอ้โห ดื่มกันไปเยอะแล้วเหรอเนี่ย” เปอร์เซียอุทานออกมา เมื่อมองบนโต๊ะที่มีทั้งเหล้าเบียร์และไวน์วางอยู่เต็มไปหมด “วันนี้ต้องเต็มที่ค่ะ พี่คีย์เลี้ยงทั้งที” ข้าวฟ่างบอก ทำเอาทุกคนหัวเราะ แต่เจนนี่กลับนั่งเงียบ เปอร์เซียที่หันมามอง เขาขมวดคิ้วยุ่งเมื่อเจนนี่คือผู้หญิงที่เขาขับรถเฉี่ยว “เธอ” เขาเรียกเจนนี่เสียงไม่ดังนัก แต่ก็พอทำให้เธอหันมาสบตากับชายหนุ่ม เนยมองหน้าสองคนสลับกันไปมา ก่อนจะเอ่ยถามเปอร์เซีย “พี่เปอร์เซียรู้จักพี่เจนนี่ด้วยเหรอคะ” เปอร์เซียหันมามองหน้าเนย เมื่อได้ยินชื่อของหญิงสาว แต่เจนนี่กลับมองเขาด้วยความงุนงง “เรารู้จักกันด้วยเหรอคะ” เจนนี่เอ่ยถาม ไม่แปลกที่เธอจะไม่รู้จัก หรือคุ้นหน้าเขา เพราะตอนเจอกัน เปอร์เซียได้ใส่หมวกกันน็อคเอาไว้ “เปล่าหรอกครับ แค่หน้าตาคุณคล้ายๆ ผู้หญิงปากจัด ที่ผมเคยเจอมาก่อนหน้านี้หนะครับ ไม่มีอะไรหรอก” คำพูดของเปอร์เซียยิ่งทำให้เจนนี่งุนงง เธอมองหน้าชายหนุ่มนิ่ง เธอขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเริ่มรู้สึกคุ้นท่าทางของชายหนุ่ม “นาย! นายที่ขับบิ๊กไบค์เกือบชนฉันใช่ไหม” เธอโพล่งถามออกมาเมื่อรู้สึกคุ้นเสียงของเขา เปอร์เซียยกยิ้มมุมปากเมื่อเธอรู้ ทั้งสองมองหน้ากันนิ่ง เนยและคีย์หันมาสบตากันอย่างงุนงง ก่อนที่เสียงของน้ำตาลจะเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ “เอ่อ...มีเรื่องอะไรกันเหรอคะ” “เปล่าหรอกครับ แค่เคยเกือบชนผู้หญิงปากจัด” เปอร์เซียเน้นคำว่าปากจัด ทำเอาเจนนี่ถึงกับขบกรามด้วยความโกรธ “เฮีย เนยว่าเรากลับกันเถอะ” เนยที่เห็นสถานะการไม่ค่อยดี เธอหันไปกระซิบบอกข้างหูแฟนหนุ่ม “กลับไวจัง เพิ่งดื่มไปไม่กี่แก้วเอง แล้วนี่เรามายังไม่ถึงสองชั่วโมงเลยนะ” คีย์บอก เพราะเธอดื่มไปไม่กี่แก้ว “เนยหิวอ่ะ เรากลับกันเถอะนะ” เธอทำเสียงออดอ้อน ทำให้คีย์พยักหน้า ก่อนที่เขาและแฟนสาวจะหยัดกายลุกขึ้น ทำให้ทุกคนหันมามอง “อ้าว จะไปไหนกันอ่ะ” ข้าวฟ่างถาม “ฉันอยากกลับแล้วอ่ะ เอาไว้วันหลังค่อยมาดื่มด้วยกันใหม่นะ” ว่าจบเนยและคีย์ก็พากันเดินออกจากโต๊ะไป โดยมีสายตาของเพื่อนๆ มองตามหลัง แต่ทุกคนก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก พากันนั่งดื่มต่อ ในเมื่อคืนนี้ไม่ได้จ่าย เพราะมีคีย์เป็นเจ้ามือ ก็พากันสั่งเครื่องดื่มมาเพิ่มอย่างไม่มีความเกรงใจสักนิด เพราะสามีเพื่อนนั้นรวย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม