ร่างอรชรสะดุ้งตื่นขึ้นมาในยามเช้าของวันถัดมา ทานตะวันลืมตาขึ้น ก่อนจะหันไปมองรอบๆ ตัวเพื่อหาเขา บรูซ คาร์ตันแต่หาไม่พบ จึงทำได้แค่ลุกขึ้นนั่ง และทำหน้าเศร้าหมองเท่านั้น เมื่อคืนหล่อนฝันดีเหลือเกินฝันว่าได้นอนกอดกับบรูซ หล่อนแทบไม่อยากตื่นจากฝันดีนั้นเลย เพราะความจริงในโลกใบนี้มันไม่ได้สวยงามนัก
เด็กสาวขยับกายก้าวลงจากเตียงนอน เดินไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับชุดนอนตัวบางของตนเอง และกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำอยู่แล้วเชียว แต่ประตูห้องก็ถูกเคาะเสียก่อน พร้อมๆ กับเสียงของสาวใช้ที่ดังขึ้นที่หน้าประตูห้อง
“คุณซันนี่คะ”
“เข้ามาเถอะ”
สาวใช้ก้าวเข้ามา พร้อมกับเสื้อผ้าชุดใหม่ที่หอมกรุ่น
“หนูเอาเสื้อผ้ามาให้ค่ะ พึ่งอบเสร็จเมื่อกี้นี้เอง หอมเชียวค่ะ”
ทานตะวันเลิกคิ้วมอง และถามด้วยความประหลาดใจ
“เอามาให้ฉันทำไมล่ะ ฉันก็มีชุดของฉันนะ เต็มตู้เลย”
“คือ... คุณบรูซซื้อให้ค่ะ และก็บอกว่าให้คุณซันนี่ใส่ตอนเช้า
