ตอนที่ 10 เรียกที่รักไม่ได้เหรอ

1683 คำ

ทั้งคู่อยู่ในท่านี้นานแบบที่ไม่มีใครพูดคุยอะไรกัน จนตอนนี้เป็นเวลาหกโมงครึ่ง ธรรศภาคย์จึงสะกิดทับทิม และกาแฟร้อนของเขาก็กลายเป็นกาแฟเย็นเรียบร้อย "ทับทิม" "ขาาา" เธอไม่ได้หลับ จึงรีบเงยหน้าขึ้นมองผู้พูด ชอบจังเลยเวลาเขาเรียกชื่อเล่นเธอเหมือนเราสนิทกันมาก แต่เธออยากให้เขาเรียกอย่างอื่นมากกว่า "เรียกที่รักไม่ได้เหรอคะ" "ผมเรียกทับทิมก็ดีอยู่แล้วครับ" หญิงสาวยู่หน้า "งั้นหนูเรียกผอ.ว่าที่รักคนเดียวก็ได้ค่ะ" เพราะอีทับทิมมันคลั่งผอ.ภาคย์จะตายอยู่แล้ว "เดี๋ยวใครมาได้ยินครับ" "หนูแอบเรียกตอนอยู่สองต่อสองก็ได้นี่คะ" บอกพร้อมส่งสายตาปริบๆ ให้ผอ.ภาคย์ใจอ่อน ในห้องสองต่อสองเขาคงไม่ติดหรอกใช่ไหม "ดื้อ" เขาไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูดกับทับทิมดี บอกอะไรไปไม่เอาสักอย่าง นี่เขาคงห้ามได้มั้ง "ผอ.น่ารักจังเลยค่ะ" ไม่ห้ามเธอด้วย โน้มใบหน้าขึ้นไปหอมแก้มสาก คนอะไรตัวหอมมาก อีทับทิมโชคดีสุดๆ ท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม