EP.5 TURN ME ON : CLOSE FRIEND
1135 คำ
EP.5 TURN ME ON : CLOSE FRIEND
"เฮ้อ!" ร่างสูงถอนหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิดใจเมื่อมีใครบางคนมาขัดความสุขของเขาแบบกลางคัน
บราวน์เดินไปคว้ากางเกงมาสวมใส่แบบเร่งรีบ พร้อมกับหยิบเสื้อผ้าของฮันนี่เดินมาส่งให้เธอ
"ยูใส่เสื้อก่อนนะ" เขาเดินเข้ามาลูบหัวเธอเบา ๆ พร้อมกับรีบสวมใส่กางเกงของตัวเอง
"อืม" ร่างบางพยักหน้าอย่างว่าง่าย
ตุ้บ ๆ ๆ ๆ จากเสียงเคาะก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงทุบดังขึ้นแทน
"มีอะไร?" บราวน์เปิดประตูไปพร้อมกับเอ่ยถามอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไร
"เหล้านอกที่ฝากซื้อ" แขกที่ไม่ได้รับเชิญยื่นขวดเหล้าให้กับบราวน์ทันทีที่เขาเปิดประตูให้
"เชี่ยบราวน์..กูได้ข่าวว่ามึงหิ้วดาวมหาลัยสุดสวยขึ้นมากินบนห้องนิ" เสียงของผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น..
"…" ฮันนี่ชะงักไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินอีกฝ่ายกำลังพูดถึงเธอแบบนั้น
"ไอ้เชี่ยรัน..คือ" บราวน์ยังไม่ทันจะห้าม เพื่อนของเขาก็พูดสวนขึ้นมาไม่ยอมหยุด
"เป็นไงเด็ดไหม? กูยังไม่เห็นหน้าเลยแต่เพื่อนในคณะบอกนมโคตรใหญ่..โคตรน่า YED" หนุ่มหน้าหวานปากร้ายในชุดนักศึกษายังคงพูดต่อไม่ยอมหยุด ซึ่งฮันนี่ก็ค่อย ๆ ย่างเท้าเข้าไปฟังเขาอย่างชัด ๆ
ฟุ่บ! บราวน์รีบยกมือปิดปาก และคว้าเพื่อนของเขาเดินออกไปนอกห้องทันที
"ไอ้เชี่ยมึงเงียบก่อน ไอ้เวร!" บราวน์สบถด่าแทบไม่ซ้ำคำ
"รอบนี้ถ่ายคลิปไว้ไหม กูขอดูหน่อยดิ!" อีกฝ่ายยังคงพูดต่อด้วยท่าทีเมามาย
"น้องเค้าอยู่ในห้อง!" บราวน์รีบบอกไปทันทีก่อนที่เพื่อนของเขาจะพูดมากไปกว่านั้น
ฮันนี่ที่เดินตามออกมาก็ชะงักไปเล็กน้อยกับคำพูดของร่างสูงที่ยืนหันหลังคุยกับบราวน์อยู่ในตอนนี้
"ฮันนี่กลับก่อนนะคะ" ร่างบางรีบเดินออกจากห้องทันทีอย่างทำอะไรไม่ถูกเลยจริง ๆ
"เดี๋ยวก่อนฮันนี่.....พี่ไม่ได้ทำนะ" บราวน์ที่เงยหน้ามาเจอฮันนี่ก็รีบอธิบาย
"ไอ้เชี่ยรัน ผีเจาะปากมึงมาพูดเหรอวะ?" บราวน์หันไปบ่นเพื่อนรักเขาทันที
รันเวย์สะบัดหัวตัวเองเบา ๆ เพื่อให้สร่างเมามากขึ้นเพราะเขาเองก็เพิ่งจะกลับมาจากไนต์คลับใกล้ ๆ มหาวิทยาลัย หลังจากไปส่งแฟนสาวถึงบ้านก็แวะไปดื่มต่อทันที เหมือนเช่นทุกวัน
"จิ๊! มึงทำไมไม่กลับมาหลังเอาเสร็จแล้ววะ! ไอ้เพื่อนเวร!" เขาเดินกลับเข้าห้องไปคว้าเสื้อมาสวมทับและติดกระดุมอย่างเร่งรีบ
"ถ้ากูไม่ได้ YED คนนี้นะ เรื่องที่มึงไปเอาผู้หญิงที่ไนต์คลับทุกคืน ถึงหูนับหนึ่งแน่" บราวน์หันมาชี้หน้าคาดโทษ เพื่อนสนิทของเขา ก่อนจะคว้ากุญแจรถหรูรีบวิ่งตามง้อเหยื่อสาวของเขาไป
"ใครจะไปรู้วะ เห็นหายมาตั้งแต่หัววันจนล่อไปเกือบเที่ยงคืน กูนึกว่าเสร็จไปหลายรอบจนสาวสวยของมึงตายคาเตียงไปแล้ว!" ร่างสูงสบถตามไล่หลังก่อนจะเดินถือคีย์การ์ดไปเปิดเข้าคอนโดหรูห้องถัดไป
ลานจอดรถ
"ฮันนี่ ฮันนี่" บราวน์ตะโกนเรียกร่างบางที่เดินกึ่งวิ่งออกจากคอนโดของเขา และตรงไปยืนรอที่จุดเรียกแท็กซี่
"จะกลับแท็กซี่ทำไมดึก ๆ มันอันตรายนะ" บราวน์รีบวิ่งตามไปคว้าข้อมือของเธอเอาไว้
"แท็กซี่คงไม่อันตรายเท่ากับยูหรอกมั้ง?" เธอหันกลับมาพูดกับบราวน์พร้อมกับพยายามดึงข้อมือออกจากฝ่ามือหนา ๆ ของเขา
"เฮ้ย ๆ ใจเย็นก่อนดิเบบี๋" บราวน์ดึงแขนของเธอเข้ามาหาตัวพร้อมกับโอบเอวเอาไว้แน่น
"เพื่อนไอมันชอบพูดเล่นอะ" บราวน์จ้องมองเข้าไปในตาของเธอ พร้อมกับพยายามอธิบายด้วยความสัตย์จริง
"เบบี๋..ไอไม่เคยถ่ายคลิปนะถ้าเจ้าตัวไม่ยินยอมอะ" ร่างสูงดึงฝ่ามือของเธอเข้ามาจรดริมฝีปากจูบอย่างแผ่วเบา
"ไอเชื่อที่ยูพูดมานะ...แต่วันนี้ไอเหนื่อย ๆ เพลีย ๆ เลยอยากขอกลับห้องก่อนนะ" ฮันนี่เอ่ยตอบไปอย่างแบ่งรับแบ่งสู้ ครั้นเธอจะตัดสัมพันธ์เขาเลยในตอนนี้ มันคงไม่ส่งผลดีต่อเธอในอนาคตแน่ ๆ
"ถ้าไม่โกรธไอจริง ๆ ก็ให้ไอขับรถไปส่งยูที่คอนโดสิ" บราวน์โน้มใบหน้าของเขาเข้าไปหาเธอจนปลายจมูกโด่งของทั้งคู่ชนบดเบียดกันเล็กน้อย
"..โอเค" ฮันนี่ฝืนยิ้ม พร้อมกับพยักหน้ารับไป บราวน์ประคองเธอเดินกลับไปยังรถของเขา และไม่ลืมที่จะเปิดประตูให้หญิงสาวก้าวขึ้นรถหรูของเขาอย่างสุภาพบุรุษเป็นที่สุด
บนรถหรูของแบร์บราวน์
"เดี๋ยวขับตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายตรงข้างหน้านะคะ" ฮันนี่นั่งบอกทางกลับคอนโดของเธอ ซึ่งอยู่ห่างจากคอนโดหรู
ของบราวน์ไปพอประมาณ
"เฮ้อ.." ร่างสูงแสร้งถอนหายใจออกมาแบบถี่ ๆ จนทำให้เธอจำเป็นต้องเอ่ยถามไถ่ไปตามมารยาท
"ยูเป็นอะไรรึเปล่า?" ฮันนี่หันไปถามเมื่อเห็นบราวน์เอาแต่นั่งกุมหน้าท้องของตัวเอง
"วันนี้..ไอลืมกินข้าวทั้งวันเลยรู้สึกปวดท้องอะสงสัยโรคกระเพาะจะกำเริบ" เขาเม้มปากและพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ
"จริง ๆ หน้าคอนโดมีร้านข้าวต้มรอบดึกอยู่ " ฮันนี่กำลังจะแนะนำร้านอาหารใกล้ ๆ คอนโดของเธอ
แต่จู่ ๆ เธอก็คิดขึ้นมาได้ว่า
"แต่คนระดับยูคงไม่เคยทานอาหารข้างทางแน่ ๆ เลย" ร่างบางรีบพุดแทรกขึ้นทันที เพราะกลัวว่าบราวน์จะดูถูกเธอเอาได้
"ใครบอกยู..ไอชอบมาก ๆ เลย..ว่าแต่ร้านข้าวต้มรอบดึกที่ยูแนะนำนี่อร่อยไหม?" บราวน์เบิกตาโตรีบถามเธอกลับไปทันที อย่างลืมอาการปวดท้องไปเสียสนิท
"เออ..ไอก็ไม่เคยลองทานอาหารข้างทางแบบนั้นหรอกนะ!" เธอรีบพูดสวนกลับไปทันที
"อ้าวเหรอ?" บราวน์หัวเราะกับท่าทางของฮันนี่อย่างไม่ได้คิดอะไร
"งั้นเราลองไปทานด้วยกันนะ...ไอหิวข้าวมาก ๆ เลยจริง ๆ นะ" เขาจับมือของฮันนี่มาทาบเข้ากับใบหน้าของตัวเองและใช้สายตาเจ้าเล่ห์อ้อนใส่เธอไม่หยุด
"ก็ได้" ฮันนี่พยักหน้าไปอย่างไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไรดี
- ผู้เขียน
