ลิขิตรัก แสนเสน่หา EP.07 การตัดสินใจของจอมพล (1)
1159 คำ
“คุณนุช!”
“พวกคุณเลิกทะเลาะกันได้แล้ว” จอมพลพูดขึ้นอย่างหัวเสีย ครอบครัวแบบนี้น่ะเหรอ ที่อรพิมลอาศัยอยู่ เขาไม่เห็นว่ามันจะมีความสุขและปลอดภัยตรงไหนเลย
“นี่มันเรื่องภายในครอบครัวของผม ไม่เกี่ยวกับคุณ” คุณสนธยาหันมาเตือนชายหนุ่มแปลกหน้าอย่างไม่พอใจ พร้อมกับพิจารณาอีกฝ่ายอย่างละเอียด บุคลิกของผู้ชายคนนี้ดูดีทุกกระเบียดนิ้ว ฐานะและการศึกษาก็คงดีไม่ใช่เล่นทีเดียว ลูกสาวบุญธรรมของเขาไปรู้จักได้อย่างไร หรือยังมีเรื่องอะไรที่เขายังไม่รู้อีก
จอมพลลอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ ขณะมองบิดามารดาบุญธรรมของอรพิมลอย่างเอือมระอา บอกตามตรงว่าเขามองไม่เห็นความสุขเลยสักนิดถ้าอรพิมลอยู่กับครอบครัวนี้ สถานสงเคราะห์ใช้เกณฑ์อะไร ในการตัดสินใจยกอรพิมลให้สองสามีภรรยาคู่นี้เป็นผู้ปกครอง เขานึกสภาพความเป็นอยู่ในอดีตของอรพิมลไม่ออกเลยจริงๆ ที่เขารู้แน่ชัดก็คือ บ้านหลังนี้ไม่เหมาะที่อรพิมลจะอยู่อีกต่อไป
“ผมยังยืนยันคำเดิม ผมจะให้อรพิมลไปอยู่กับผม แล้วคุณต้องเซ็นเอกสารยกอรพิมลให้อยู่ในความดูแลของผมด้วย”
“ผมจะไม่ยอมให้ยัยพิมลไปอยู่กับคุณ เพราะผมไม่ไว้ใจคุณ”
“คุณก็เลือกเอาก็แล้วกัน ว่าจะให้อรพิมลไปอยู่กับผมหรือให้ลูกชายของคุณเข้าคุก ข้อหาพยายามข่มขืน” จอมพลยื่นคำขาดขณะมองสองสามีภรรยาสลับกับอรพิมล ก่อนตัดสินใจล้วงโทรศัพท์มือถือขึ้นกดเบอร์โทร.หาไตรภพ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเขา ถ้าเขาต้องการอรพิมลไปอยู่ด้วย ไตรภพคือหนึ่งในผู้ช่วยชั้นดีที่จะช่วยเหลือเขาได้ และเขาก็มั่นใจว่าสามีภรรยาคู่นี้ต้องยอมยกอรพิมลให้เขาแน่
“แกว่างอยู่หรือเปล่าไอ้ไตร”
(ฉันกำลังจะออกไปทำงาน แกมีธุระอะไรวะไอ้จอม) ปลายสายตอบแล้วถามสาเหตุที่เพื่อนสนิทโทรศัพท์มาหากลับไปทันที เพราะไม่บ่อยนักหรอกที่จอมพลจะโทรศัพท์มาหาเขาเช้าๆ แบบนี้ แถมน้ำเสียงก็ฟังดูจะหงุดหงิดอย่างไรชอบกลด้วย
“ฉันมีเรื่องให้แกช่วยนิดหน่อย”
(เรื่องอะไรวะ) ไตรภพถามขึ้นอย่างแปลกใจ ตั้งแต่รู้จักกันมา จอมพลไม่เคยขอร้องให้เขาช่วยเหลืออะไรเลย ครั้งนี้คงเป็นเรื่องใหญ่เป็นแน่ ไอ้เพื่อนจอมเถรตรงคนนี้ถึงขอร้องให้เขาช่วยเหลือ
“เดี๋ยวมาถึง แกก็รู้เองแหละไอ้ไตร”
(แล้วแกจะให้ฉันจะหาแกที่ไหน)
“แกมาหาฉันที่หมู่บ้านโชคทวี แถวพระราม 8” จอมพลบอกชื่อหมู่บ้านที่อรพิมลอาศัยอยู่ออกไป เขาคิดใช้อำนาจที่อยู่ในมือของไตรภพนิดหน่อยเพื่อขู่บิดามารดาบุญธรรมของอรพิมล ก่อนตัดสายจากไตรภพ แล้วกดเบอร์โทรศัพท์ของเพื่อนสนิทอีกคน
“เมื่อกี้คุณโทรศัพท์ไปหาใคร?” คุณนงนุชถามขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์นัก เมื่อชายแปลกหน้าแสดงกิริยาเมินเฉยใส่เธอ
แล้วยังคำพูดก่อนหน้านี้อีก!
มันหมายความว่ายังไงกันแน่?
“ตำรวจ”
“ตำรวจ/ตำรวจ” คุณสนธยากับคุณนงนุชร้องออกมาอย่างตกใจ โดยเฉพาะคุณนงนุช นางรู้สึกกังวลขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อชายแปลกหน้าพูดถึงตำรวจ
จอมพลกดเบอร์โทรศัพท์ โทร.หาเพื่อนสนิทของเขาอีกคนทันที โดยไม่ได้สนใจอาการตื่นตกใจของบิดามารดาบุญธรรมของอรพิมล ถ้าเขาต้องการให้ทุกอย่างจบลงอย่างราบรื่น เขาจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากไตรภพ เพื่อนที่เป็นตำรวจอยู่ในกองปราบปรามยาเสพติดและวายุภัทร เพื่อนสนิทอีกคนของเขาและยังเป็นทนายความประจำตัวเขา
“ตอนนี้แกอยู่ไหนแล้ววะไอ้ลม”
(ฉันก็อยู่ที่บ้านของแกไง เมื่อคืนแกนัดฉันเอาไว้ไม่ใช่เหรอ ฉันมาถึงบ้านแกแล้ว แต่ป้าอุษาบอกว่าแกออกไปส่งหนูอรที่บ้าน)
“เรื่องของฉันเอาไว้ก่อนเถอะ แกรีบขับรถมาหาฉันที่หมู่บ้านโชคทวี แถวพระราม 8 เลยก็แล้วกัน อย่าลืมพาป้าอุษามาด้วยนะเว้ย” จอมพลบอกเพื่อนสนิทก่อนจะบอกชื่อหมู่บ้านที่เขาอยู่ในตอนนี้ พร้อมกับสั่งให้เพื่อนพาแม่บ้านมาด้วย
(ทำไมต้องพาป้าอุษาไปด้วยวะไอ้จอม) วายุภัทรย้อนถามจอมพลกลับไปอย่างแปลกใจ แค่สั่งให้เขาไปหาที่หมู่บ้านโชคทวี แถวพระราม 8 เขาก็สงสัยมากพอแล้ว นี่ยังให้เขาพาแม่บ้านใหญ่ประจำคฤหาสน์วรานนท์ไปด้วย บอกตามตรงเลยว่าเขาทั้งแปลกใจ สงสัยและประหลาดใจสุดๆ เลยทีเดียว
“เดี๋ยวแกก็รู้ แค่นี้นะเว้ย” เมื่อสั่งเพื่อนสนิทเรียบร้อยแล้ว จอมพลก็กดตัดสายทันที พร้อมกับหย่อนโทรศัพท์มือถือลงในกระเป๋าเสื้อ ขณะหันมาสนใจบิดามารดาบุญธรรมของอรพิมลอีกครั้ง ก่อนพูดในสิ่งที่เขาต้องการออกไปอีกครั้ง
“พวกคุณเลือกได้หรือยัง ว่าจะให้อรพิมลไปอยู่กับผมหรือให้ผมส่งลูกชายของพวกคุณเข้าคุก”
“มันจะไม่มากไปหน่อยหรือคุณ คุณเป็นใคร กล้าดียังไงถึงเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเรื่องในครอบครัวของฉัน” คุณนงนุชถามขึ้นอย่างฉุนขาดกับคำพูดของชายแปลกหน้า ผู้ชายคนนี้กล้าดียังไงถึงกล้าเข้ามาข่มขู่นางกับสามีถึงในบ้าน
“คุณเป็นผัวนังพิมลมันหรือไง ถึงได้เป็นห่วงเป็นใยมันถึงขนาดนี้”
“คุณนุช!” คุณสนธยาตกใจกับคำถามของภรรยา ก่อนหันไปมองผู้ชายที่เข้ามาวุ่นวายเรื่องของลูกสาวบุญธรรมด้วยความกังวล แต่เมื่อเห็นใบหน้าหล่อคมสันเต็มไปด้วยความเย็นชา ยิ่งแววตาคู่คมกล้าฉายแววแข็งกร้าว เขาก็รู้ได้ในทันทีว่าภรรยาของเขากำลังเจอปัญหาใหญ่เข้าแล้ว
“คุณนี่มัน...” จอมพลแทบตวาดใส่มารดาบุญธรรมของอรพิมลอย่างหมดความอดทน นึกไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะมีความคิดที่ต่ำช้าถึงขนาดนี้ ยิ่งเขารู้ความคิดและพฤติกรรมของอีกฝ่าย เขาก็ยิ่งต้องการตัวอรพิมลมากขึ้นไปอีก เขาไม่มีทางปล่อยให้อรพิมลอยู่กับผู้หญิงที่มีแต่ความคิดแย่ๆ แบบนี้
“พอฉันพูดความจริง คุณรับไม่ได้หรือไง” คุณนงนุชถามประชดประชันต่อทันที เมื่อเห็นชายหนุ่มแปลกหน้าเงียบไป นางไม่เชื่อหรอกว่าผู้ชายแปลกหน้าคนนี้คิดจะช่วยเหลือลูกสาวบุญธรรมของนางด้วยความบริสุทธิ์ใจ ความจริงแล้วลูกสาวบุญธรรมของนางก็ใช่ว่าจะขี้ริ้วขี้เหร่ หน้าตาออกน่ารักซะด้วยซ้ำ และเพราะไอ้หน้าตาน่ารักแบบนี้แหละ ลูกชายของนางถึงได้หน้ามืด จนทำเรื่องโง่ๆ ลงไป
//////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- ผู้เขียน
