บทที่ 31
สะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนสายโด่ง แสงแดดสาดส่องผ่านม่านหน้าต่างที่ถูกรวบไว้ด้านข้างเข้ามาภายในห้องพักสุดหรูของโรงแรมระดับห้าดาวในกรุงเทพมหานคร หญิงสาวหันมองที่นอนข้างๆ แล้วก็พบเพียงความว่างเปล่า มีแค่รอยบุ๋มของที่นอนเท่านั้นที่ย้ำเตือนว่าเมื่อคืนโฮนาสนอนอยู่กับหล่อนจริงๆ
“มองหาผมอยู่หรือทูนหัว...”
“โฮนาส...”
รีบหันขวับไปที่ประตูห้อง แล้วก็เห็นร่างสูงใหญ่เกือบเท่ากับบานประตูปรากฏขึ้น กลีบปากชอกช้ำเผยอออกจากกันด้วยความตื่นตะลึง โฮนาสหล่อเสมอในสายตาของหล่อน ดูสิขนาดผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าอิดโรยนิดหน่อย แต่เขาก็ยังดูดีปานเทพบุตรไม่เปลี่ยน
หัวใจของหล่อนเต้นตึกตักโครมคราม ปากคอสั่นเทา และก็จับจ้องมองพ่อรูปหล่อที่ย่างกายเข้ามาหาด้วยท่วงท่าสง่างามไม่วางตา
เขาทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ดึงร่างของหล่อนเข้ามากอด ก่อนจะก้มลงจูบปากอิ่มที่แยกเผยอรออยู่แล้วด้วยความโหยหาไม่ผิดเพี้ยนจากเมื่อค่ำคืนที่ผ่านม
