“ใครบอกว่าผมจะฟ้องเรียกค่าเสียหาย” คีรินทร์ย้อนเสียงห้วน “ถ้าเจ้านายคุณส่งคนอื่นมา ผมจะไล่ตะเพิดพวกเขากลับคืน ผมยอมเสี่ยงอยู่กับความตาย แต่ไม่ต้องการใครแทนที่คุณ เข้าใจไหม เบบี้”
“ถ้ายังงั้นก็กรุณาเข้าใจด้วยว่า ฉันรับจ้างเป็นบอร์ดี้การ์ดคอยคุ้มกันความปลอดภัยให้กับคุณ ไม่ได้รับจ้างเป็นนางบำเรอคอยบำเรอสวาทให้คุณ”
นารินดาเค้นเสียงใส่ไม่ยั้ง เสียเปรียบอีกฝ่ายทุกด้านเมื่อไม่มีทางหนีไปไหนได้ เหมือนนักมวยถูกคู่ต่อสู้ต้อนเข้ามุมไม่มีผิด
คีรินทร์ดึงร่างบางที่ขัดขืนในทุกนาทีให้มาแนบชิดกายตน ลดใบหน้าลงต่ำจนลมหายใจอุ่นๆ เป่ารินรดพวงแก้มเนียน แล้วเอ่ยตอบตามที่ตนเองรู้สึกในขณะนี้
“คุณไม่ได้อยู่ในฐานะนางบำเรอหรือบอร์ดี้การ์ดของผม”
“แล้วฉันอยู่ในฐานะอะไร”
นารินดาย้อนถาม ยอมยืนอยู่นิ่งๆ ให้อีกฝ่ายสวมกอด เพราะให้ดิ้นรนจนหมดแรงก็ไม่อาจหลุดไปจากวงแขนของอ
