คีรินทร์ลอบยิ้มไปกับเสียงครวญครางดังลั่น ซึ่งมาพร้อมกับการหยัดสะโพกเข้าหาปลายนิ้วของเขา ร้อยทั้งร้อยผู้หญิงมักตัวอ่อนระทวยตกเป็นทาสเสน่หา ในทันทีที่ถูกโรมรันดอกไม้สวาท ซึ่งนารินดาก็เป็นหนึ่งในนั้น พอปลายนิ้วแข็งแกร่งสอดแทรกเข้าสู่โพรงสวาท รุกล้ำเข้าไปร่ายลีลารักเข้าออกรัวเร็ว ก็หวีดเสียงแหลมเล็ก สูดปากครางกระเส่าไม่มีหยุด
“โอ้วว...เบบี้ ผมอยากกินคุณใจจะขาด”
คีรินทร์ครางเสียงแหบลึก ถอนปลายนิ้วออกจากโพรงสวาท หลุบสายตามองลาวารักที่ฉ่ำเยิ้มอยู่บนปลายนิ้วของตนเอง ก็อยากลิ้มลองรสชาติความหวานกำซ่านของเนินเนื้ออวบอิ่มว่าจะหวานฉ่ำมากเพียงใด
และก็ไม่รอช้า สมองสั่งการให้ทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้น ทันทีที่ดวงตาคมกริบมองปะทะกับความงดงามของดอกไม้สวาทฉ่ำรัก ก็สูดปากคำรามลั่น ด้วยความหิวกระหาย
“โอ้วว...สวย...น่ากินที่สุด เบบี้...”
มือใหญ่เลื่อนมากดเคล้นคลึงลูบไล้บนเนินเนื้อที่อยู่ตรงหน้าด้ว
