คืนนี้จ้าวเสวี่ยชิงไม่ต้องตรากตรำท่องตำราเหมือนทุกๆ คืน เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการสอบแล้วและหลังจากสอบเสร็จสำนักศึกษาก็จะปิดเรียนราวสิบถึงสิบสี่วัน ดังนั้นช่วงเวลาหลังจากนี้จึงถือเป็นช่วงพักผ่อนของเด็กชายและเพราะคืนนี้ไม่ต้องท่องหนังสือ จ้าวเสวี่ยชิงจึงย้ายตัวเองมานอนกับมารดาและน้องสาวที่ห้องใหญ่ของมารดา
“อะไรกัน? น้องสาวลูกหลับแล้วหรือชิงเอ๋อร์” อู๋เยว่ฉินเอ่ยถามขึ้นด้วยความแปลกใจ นางเพิ่งเสร็จจากการอาบน้ำ แต่หลังจากกลับออกมาก็พบว่าบุตรสาวตัวน้อยหลับไปเสียแล้ว
“ขอรับท่านแม่ ก่อนหน้านี้นางยังแข่งต่อกลอนกับลูกอยู่ขอรับ แต่พอเริ่มคิดคำกลอนไม่ออกก็แกล้งง่วง สุดท้ายเลยหลับไปจริงๆ” จ้าวเสวี่ยชิงว่าหลังจากดึงผ้าห่มขึ้นไปคลุมให้น้องสาวจนถึงอก
อู๋เยว่ฉินฟังแล้วก็ส่ายหน้าเบาๆ อย่างอ่อนใจ บุตรสาวของนางคนนี้ยิ่งโตยิ่งฉายแววเจ้าเล่ห์แสนกล ต่างกันกับพี่ชายของนางที่ดูจะเป็นเด็กที่เชื่อฟัง
