ร่างเซลีนนอนขดตัวฟุบอยู่ข้างเตียงเพราะอดทนรอผ้าอนามัยจากพนักงานไม่ไหว การปวดท้องรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอไม่อาจนั่งหรือยืนรอไหว ครั้นจะปีนขึ้นไปนอนบนเตียงก็กลัวว่าจะเปื้อน หากต้องโทรเรียกพนักงานมาเปลี่ยนแล้วต้องทนรอคงแย่กว่าเดิม ร่างกายนี้สุขภาพเป็นอย่างไรเธอไม่ทราบเลยแม้แต่น้อย เท่าที่เป็นตอนนี้ก็พอเดาได้ว่าเจ้าตัวนั้นทรมานไม่น้อย ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนปวดท้องประจำเดือนหนักขนาดนี้
“นอนไรตรงนี้” เขารีบประคองหญิงสาวขึ้นอย่างตกใจ พื้นเย็นมากจนเขากังวลว่าเธอจะป่วยเพราะนอนกับพื้นนาน
“กลัวเปื้อนที่นอน ขอบคุณที่เป็นธุระ” เซลีนดึงถุงผ้าอนามัยมาถือไว้เอง เธอสำรวจก่อนจะขอบคุณ
“มันจะกลัวอะไรกับแค่ผ้าเปื้อน” แค่ค่าปรับไม่กี่บาทต้องสนใจอะไรนักหนา ร่างกายคือสิ่งที่ควรห่วงใยที่สุด
หญิงสาวใช้เวลาไม่นานก็จัดการตัวเองเรียบร้อยโดยมีเสียงบ่นตามหลัง ทว่าเซลีนจนปัญญาจะถกเถียงด้วย เธอทรมานและอยากพักผ่อนท
