เหนือทัพพาเซลีนกลับถึงห้องพักเกือบเที่ยงคืน โดยหาเรื่องขับรถวนเวียนเที่ยวซื้อของกินไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเซลีนเริ่มบ่นหิวหลายครั้ง หญิงสาวกินขนมในรถแล้วแต่ก็ยังไม่อิ่ม เหนือทัพจนปัญญาจะรั้งจึงพากลับมาห้องแล้วชวนเธอมาทานอาหารในห้องด้วย
ห้องของเขาอยู่ตรงข้ามกับเซลีน ภายในมีถ้วยจานไม่กี่ใบกับแก้วสำหรับดื่มไม่กี่ชุด แต่มันก็มีมากกว่าห้องของเซลีนที่เพิ่งเข้ามาพักใหม่
“ห้องเราอยู่ตรงข้ามกันแค่นี้เองไม่น่าเชื่อ ลีนแปลกใจมากนะคะที่มาอยู่ที่นี่ แต่ห้องคุณดูดีกว่าเยอะเลยวิวก็สวย” เซลีนยืนมองแสงไฟจากตึกด้านนอกอย่างตื่นเต้น วิวห้องนี้สวยกว่าห้องเธอเพราะติดแม่น้ำ
มองเห็นทั้งสองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาที่มีแสงไฟจากชุมชนและตึกสูงมากมายยาวไปจนสุดสายตา
“สวยก็แวะมาดู” สีหน้าเขาเรียบเฉยจนเซลีนไม่รู้ว่ากำลังคิดสิ่งใดตอนเอ่ยปากชวน
“ไม่รบกวนหรอกค่ะ ห้องลีนก็สวยอีกแบบ น่าอิจฉาได้มองวิวแบบนี้ทุกวัน” คนพูดผละจ
