“นายมาเสือกอะไรด้วย!” หัสวีร์ตวัดหางตาใส่ชายหนุ่มที่ชอบไปวนเวียนอยู่ใกล้เซลีน
เขาต้องแสดงละครตบตาทุกคนตามที่เซลีนขอ พอจะเจอกันอยากง้ออยากคุยก็มีเหนือทัพกับจิณณะอยู่ด้วยตลอด การต้องมายืนนิ่ง ๆ เอ่ยถ้อยคำร้ายกาจใส่คนที่ตัวเองรักมันไม่ใช่เรื่องที่เขารู้สึกดีนักหรอก
จนตอนนี้เขาก็ไม่เข้าใจว่าตัวเองพลาดตอนไหน ตรงไหน เซลีนมาบุกอาละวาดงานแต่งงานทำไม ตัวเขาก็ไม่เข้าใจเช่นกันในเมื่อเธอรู้มาตั้งแต่ต้น และยอมรับด้วยว่าให้เขาแต่งงาน
“หึ นี่ตัวตนสินะ ไม่เป็นสุภาพบุรุษแล้วเหรอ” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะ หัสวีร์ที่แสนดีพอเอาเข้าจริงก็ร้ายไม่น้อย
จิณณะไม่อยากมายุ่งกับหัสวีร์ให้แสลงใจแต่อดไม่ได้ที่เห็นอีกฝ่ายก่อกวนเซลีนไม่เลิก หัสวีร์ควรหยุดและปล่อยให้เซลีนกับเหนือทัพมีความสุขไม่ใช่แบบนี้
“นายอย่ามากวนตีนฉันจิณ ถ้าอาลัยอาวรณ์พรรณิกาเชิญ” เขาใช้สายตาชี้ไปทางพรรณิกาที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เหนือทัพ หญิงสาวหันมาส
