ปลายฟ้า | โดนต้มจนเปื่อย

1587 คำ

“คะ?” พ่อบอสหันกลับมามองฉันทันที ก่อนที่จะโบกมือไปมา “ไม่มีอะไร แล้วแม่เราห้ามอะไรไหม? ไม่ให้เจอพ่อรึป่าว? เอ้อ... แล้วพ่อเราอยู่ที่ไหนล่ะ? ทำงานอะไร? นิสัยดีไหม? ตอนนี้แม่เราเป็นไง? คืนดีกับพ่อเรารึยัง?” ฉันจะตอบคำถามไหนดี? “บอส ทีละคำถามสิ ลูกงง หมดแล้ว” ใช่ค่ะแม่กิ่ง หนูงง มาก จะปวดหัวเพราะคำถามพ่อบอสนี่ล่ะ “โทษที พ่ออยากรู้ เพราะพ่อ ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับแม่เราเลย บอกตามตรง พ่อห่วงนะ ห่วงมาก เพราะพ่อก็มีน้องสาวแค่คนเดียว” พูดแบบนี้ คือกำลังโน้มน้าวให้ฉัน เล่าทุกอย่างให้ฟังใช่ไหม? ฉันรู้ทันพ่อบอสแหละ “ค่ะ พ่อหนูทำงานที่โรงพยาบาลของน้ำปั่น พ่อบอสแม่กิ่ง จำน้ำปั่นได้ใช่ไหมคะ?” พ่อบอสกับแม่กิ่งพยักหน้าทันที “ค่ะ ตอนนี้ท่านเป็นอาจารย์หมอ ให้เพื่อนหนูอยู่ ชื่ออะไรนะ หนูนึกไม่ออก ได้ยินตอนบอกรักแม่ ตัว พ.พาน ๆ” ฉันนวดขมับตัวเองพยายามคิดชื่อพ่อ ที่ได้ยินมาวันนั้น จนพ่อบอสพูดขึ้นมา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม