เขาปล่อยแขนฉันทันที ก่อนที่จะดึงกระโปรงที่เหลือแค่ตัวเดียวนั้นลงไป
ฮือ ๆ
“ฉันไม่มีสมาธิ รู้ตัวไหม” ฉันส่ายหน้ารัว อากาศหนาว ๆ จากเครื่องปรับอากาศ กำลังจะทำฉันใกล้บ้า ฉันทั้งหนาว ทั้งร้อน อุณหภูมิปั่นป่วนไปทั่วร่างกาย
แต่ไม่ทันไร มือใหญ่ก็เปิดกลีบกุหลาบฉันออก!
“อ๊ะ! บะ เบบี๋~” พอฉันเรียก สายตานิ่ง ๆ ก็มองขึ้นมาทันที ก่อนที่คุณหมอศัลเขาจะยิ้มที่มุมปาก แล้วเขี่ยยอดปรารถนาที่เปล่งออกมาต้อนรับ รัว
“เบบี๋? หึ ต้องให้สะกิดสินะ” ฉันกัดปากส่ายหน้าไปมา จนเหงื่อเริ่มไหลออกตามใบหน้า และลำคอ
ฉันหายใจไม่ทันแล้ว จะตายแล้ว จะตายแล้วจริง ๆ
“โอ้ย~ พอแล้ว พอ ทำดี ๆ ได้ไหม มัน มันไม่ไหว อื้อ...”
“ไม่มีอารมณ์ทำดี ๆ” เขาพูดจบ ก็จับขาฉันกางออกทันที ก่อนที่กระชับกอดสองเรียวขา แล้วก้มส่งลิ้นอุ่น ๆ ที่ดุดันนั้นลงมา กลืนกิน
“กรี๊ด~” ฉันจิกหมอนกรีดร้องเหมือนใจจะขาด ลิ้นนุ่มที่อุ่น ๆ ข้างล่าง ตอนนี้มันตวัดบดท
