ปลายฟ้าเธอดูตกใจ ที่ผมห้าม เพราะผมอยากแน่ใจกับอะไรหลาย ๆ อย่าง ถึงได้บอกเธอไปแบบนั้น
ตอนนั้น ผมเห็นแม่เธอ ยืนมองประตูกระจกนานสองนาน ใจนึงก็นึกสงสัย ว่าแม่เธอมาทำอะไร ผลตรวจของคุณยายก็ไม่ใช่ นอกจากผม อาจารย์หมอ และยาย เรายังไม่บอกเรื่องนี้กับใครเลย
ตอนนั้นสิ่งที่ย้อนแย้งตรงหน้า มันทำผมฉุกคิดถึงคำพูดปลายฟ้าขึ้นมาทันที เธอเคยบอกผม ว่าแม่เธอเกลียดหมอ แต่ทำไม ท่านถึงได้มาคอยสอดส่องหน้าห้องพักหมอแบบนี้?
“เค้าอยากรู้ ว่าแม่ไปโรงพยาบาลทำไม เบบี๋รู้ไหม แม่เค้าไม่ค่อยกลับกรุงเทพเลยนะ ปี ๆ นึงนี่นับครั้งได้เลย”
ตอนนี้ ผมมองปลายฟ้า ผมยิ่งสงสาร ผมไม่รู้หรอก ว่าเธอรู้สึกยังไงบ้าง เพราะผมเกิดมาในครอบครัวที่พร้อมทุกอย่าง แต่บางครั้ง ปลายฟ้าก็ทำให้ผมรู้สึกได้ ว่าเธอยังต้องการ เธอยังคงโหยหาความอบอุ่น จากพ่อของเธออยู่ตลอดเวลา
“ไม่ต้องคิดมาก... เดี๋ยวจะคอยดูให้”
“แต่ที่เบบี๋ถาม ว่าเค้าอยากเจอพ่อไหม ทำไม
