หลังจากสงบสติอารมณ์ได้ในวันนั้นหลี่จินหมิงก็เรียบเรียงความคิดของตนเองใหม่ เขาพิจารณาหลักฐานที่อยู่ในมืออย่างละเอียด พบว่าลูกจ้างในร้านรายหนึ่งมิได้อยู่ในบันทึกการจ่ายเงินเดือน ทว่าอยู่ในรายชื่อพยานจริง ๆ หลังจากแจ้งเรื่องนี้ต่อรองผู้ว่าการนครหลวงแล้วจึงได้ความว่าลูกจ้างที่มีรายชื่อเกินมามีนามว่าหูเตี่ยน
ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่กำยำในวัยยี่สิบปีมีผิวสีเข้ม ท่าทางล่อกแล่กไม่น่าไว้วางใจ หลังจากเกิดเหตุมองดูคล้ายต้องการหลบหนี แต่กลับถูกลูกจ้างด้วยกันเอ่ยเรียกไว้เสียก่อน เมื่อสอบถามจึงทราบความว่าหูเตี่ยนเพิ่งมาทำงานเดือนแรกเท่านั้น
หลี่จินหมิงไม่รอช้ารีบสอบถามความจริงจากหลงจู๊ชรา ได้รับคำตอบว่าลูกจ้างคนใหม่เพิ่งมาทำงานได้เพียงยี่สิบวัน เขารับไว้เพราะช่วงนี้ตลาดค้าผ้าไหมค่อนข้างคึกคัก ต้องการแรงงานสำหรับแบกหามเพิ่มเติม ส่วนเรื่องที่ไม่ได้บันทึกลงในบัญชีของร้านก็เพราะว่าหูเตี่ยนยังมิผ่านการทดลองท
