เช้าวันต่อมา ขวัญข้าวนั่งประจำการอยู่ที่โต๊ะหน้าห้องท่านประธานจินเหมือนเคย แต่สิ่งที่ต่างออกไปคือใจเธอตอนนี้อยู่ไม่เป็นสุข ได้แต่เหลือบมองไปที่ประตูและอินเตอร์คอมที่วางอยู่บนโต๊ะเกือบทุกห้านาที หวังว่าจะมีเสียงเรียกออกมาจากข้างในห้อง
จนเวลาผ่านไปถึงช่วงสายก็ยังเงียบ เธอทนความอยากเห็นหน้าท่านประธานไม่ไหวเลยตัดสินใจลุกไปที่ประตู เธอเคาะประตูแล้วเปิดเข้าไปทันทีก็พบว่าเขายืนอยู่ที่หน้าประตูเหมือนกัน
"เอ่อ... มีอะไรรึเปล่าขวัญ"
"คะ?... คือ... ไม่มีอะไรค่ะ..."
"ไม่มี?... แล้วเคาะห้องทำไมล่ะ"
"ขวัญ...... แล้วคุณล่ะ จะออกไปไหนเหรอ"
"......ฉันแค่อยากเห็นหน้าเธอน่ะ"
ขวัญข้าวที่พยายามหาข้ออ้างเพื่อบ่ายเบี่ยง แต่พอได้ยินคำพูดจากปากท่านประธานเธอก็ใจพองโตจนทนไม่ไหว เธอก้าวเท้าเข้าไปในห้องแล้วหันไปปิดประตู กำลังจะหันกลับมาหาก็โดนประธานจินเข้ารวบเอวแล้วดึงเข้าไปบดปากจูบจนเธอสะดุ้งตาโต
"อ้าาาา พี่
