"เอ่อ... อยากฟังเพลงไหมครับมาดาม"
"ไม่ล่ะ... ฉันอยากอยู่เงียบๆ"
"อืมมมม หิวไหมครับ... หรือถ้าอยากดื่มน้ำ.."
"ไม่......"
ต้นน้ำเหลือบตามองมาดามผ่านภาพสะท้อนจากกระจกส่องหลัง นายหญิงยังคงนั่งนิ่งตรงเบาะหลังแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างเช่นเคย หน้าตาที่เย็นชาไร้ความรู้สึกของเธอตอนนี้ช่างแตกต่างกับที่เขาเพิ่งได้เห็นบนเตียงของคาร่าเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาราวกับเป็นคนละคน
ปากของเธอที่ปิดสนิท... เมื่อกี้ยังสูดปากครางอยู่เลย... แววตาที่ดูไร้ความรู้สึก... เมื่อกี้ยังขมวดคิ้วอ้อนวอนขอให้ช่วยอยู่เลย... แก้มขาวผ่องนั่น... เมื่อกี้ก็ยังเลอะน้ำกามเต็มไปหมด... ต้นน้ำได้แต่แอบมองแล้วคิดภาพซ้อนทับขึ้นในใจ เขาเลยพยายามหาเหตุผลว่าอยู่ดีๆ ทำไมมาดามถึงกลับมาทำตัวเย็นชาใส่เขา
"เอ่อ... เรื่องเมื่อกี้"
"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น.. คืนนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น.. จำไว้นะ"
"คะ ครับ..."
รถจอดรอที่สัญญาณไฟ ต้นน้ำเลยได้หยุดเ
