ซิงเยียนกลับมาถึงจวนก็เข้าไปอาบน้ำชำระกายทันที ภายในหัวของนางยังฉายภาพของสามี กำลังนัวเนียกับหญิงอื่นวนเวียนอยู่ซ้ำๆ ทั้งที่ก่อนจะแต่งก็รู้อยู่แล้วว่าเขาเป็นคนอย่างไร ทำไมยังรู้สึกเช่นนี้อยู่นะ
“บ่าวขัดตัวให้นะเจ้าคะ”
“อืม” เสี่ยวหงถอดถอนหายใจ เมื่อเห็นว่าผู้เป็นนายนั่งเงียบอย่างที่มิเคยเป็นมาก่อน
“บ่าวขออภัยเจ้าค่ะ บ่าวน่าจะห้ามฮูหยิน”
“เรื่องนี้เจ้าไม่ผิด เป็นข้าที่เชื่อมั่นในความคิดของตนเองมากเกินไป”
“ฮูหยินเสียใจหรือเจ้าคะ”
“ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกัน ข้ากับเขามิได้รักใคร่กันมาก่อน มันอาจจะมิใช่ความเสียใจ คงจะเป็นความรู้สึกผิดหวังกระมัง เพราะคิดว่าเขามีมุมอื่นมากกว่าที่เราเห็น คิดว่าเขาอาจจะไม่เป็นอย่างคำร่ำลือ”
“…”
“พอเห็นเช่นนั้น ข้าจึงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย” ซิงเยียนส่งยิ้มบางไปให้เสี่ยวหง แต่เล็กจนโต เสี่ยวหงยังไม่เคยเห็นนายของตนเป็นเช่นนี้มาก่อน นี่ขนาดว่าไม่ได้รักใคร่กัน ยังเป็
