EP.8
ฉันทรุดตัวลงตรงหน้าเตชินและเอามือกุมท้องน้อยเอาไว้ มันเจ็บจนแทบจะลุกเดินไม่ได้จริงๆ
" เป็นอะไร " เตชินเสียงเบาลงและยืนก้มมองฉัน
ฉันก็นั่งก้มหน้าเงียบไม่ตอบอะไรเขาทั้งนั้น
" ถามว่าเป็นอะไร หูหนวกเหรอ? " เตชินบีบแขนของฉันและกระชากขึ้นมามองหน้าเขา ฉันก็สบตาแบบนิ่งๆ เหมือนไร้ความรู้สึกใดๆ
ฉันเอามือจับไหล่เตชิน เพื่อพยุงตัวเองไม่ให้ล้มลงกับพื้น
" อยากลองดีใช่ไหม ถึงไม่พูด"เตชินบีบปากของฉันและมองอย่างไม่พอใจ
ที่ฉันไม่ยอมตอบโต้ หรือพูดอะไร
ฉันยังคงเลือกที่จะมองหน้าเขานิ่งๆ และไม่เอ่ยอะไรออกไปทั้งนั้น อยากจะทำอะไรก็ทำ ถ้าฉันตายเมื่อไหร่ จะได้จบกันไปสักที
" แพท! " เตชินตะคอกใส่หน้าด้วยอารมณ์ แต่ฉันยังคงนิ่ง และไม่ตอบโต้อะไร แต่มันกลับทำให้เตชินคลั่งมากกว่าเดิม
ฉันยืนนิ่งๆ อย่างยอมรับชะตากรรม
แคว๊ก ๆ
" ได้ " เขาพูดขึ้นอย่างน่ากลัว
เตชินกระชากเสื้อผ้า กางเกงจนมันขาดไม่มีชิ้นดี
เขา
