ในสวนด้านข้างของร้านอาหาร ไฟสีนวลส่องกระทบร่างเด็กน้อยที่กำลังเล่นซนกันอยู่ ห่างออกไปไม่กี่ก้าว มีบอดี้การ์ดยืนเฝ้าถึงสามนาย
แม่หนูน้อยวัยเจ็ดขวบ มองไปยังชายร่างยักษ์สามคนที่ยืนนิ่งเป็นหุ่น มือข้างหนึ่งแกะอมยิ้มส่งเข้าปาก แม่หนูเดินไปหาเพื่อนใหม่ที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะไม้กลางสวน เขาถือกล่องของขวัญอันเล็กจ้อยในมือ เธอนั่งลงตรงข้าม น้องสาววัยไล่เลี่ยกันหันมามองหน่อยหนึ่ง ก่อนจะหันไปวาดเส้นยึกยือบนดินชื้นๆ ต่อ
“หน้าเหมือนฝรั่งเลยแฮะ”
แม่หนูเปรยออกไป แต่อีกฝ่ายไม่หือไม่อือ ช้อนดวงตาคู่คมมองกลับอย่างไม่ใส่ใจ แม่หนูก็ทำหน้ามุ่ย มองค้อนคนที่ขนตางอนยิ่งกว่าตัวเอง
“วันเกิดพี่เหรอ” เอ่ยถามเขา เขาเปิดกล่องสีฟ้าออกดู แม่หนูเลยทันได้เห็นสร้อยที่มีจี้เป็นรูปดอกเดซี่ มีเพชรเม็ดเล็กๆ ประดับอยู่ตรงกลาง
“สวยจัง ขอดูหน่อยสิ”
“ไม่ได้!”
“โอ๊ะ? พี่พูดภาษาไทยได้” ท้วงถามคนที่ตัวสูงกว่า แต่อีกฝ่ายไม่ยอมตอบ “หนู
