เล่นกับไนท์ :: CHAPTER 6 ดูเหมือนจะลดทิฐิลง [70%]
944 คำ
“นะ นี่!”
ปึก
“อ๊าก จะ เจ็บนะเว้ยยัยแผ่นเกี๊ยว”
“เอาท่อนซุงเน่าๆ ของนายไปห่างๆ ก้นฉันเลย ไม่งั้นจะไม่ใช่แค่เท้าที่กระทืบ แต่จะเป็นไม้กอล์ฟ!” ดึงสติของตัวเองกลับมาได้ทันพอดิบพอดีถึงได้กระทืบเท้าลงไปจนไนท์ดิ้นไปมา ส่งผลให้แคนดี้สาวหัวเราะเล็กน้อย ฉันชูไม้กอล์ฟขึ้นเตรียมจะแกล้งเขาแต่ไนท์ก็เอามือรับมันไว้เสียก่อน
“อย่านะ ไม้กอล์ฟอันนี้ราคาเป็นล้านเชียวนะ หักมาเธอต้องชดใช้หนี้ให้ฉันนะบอกเลย”
“ละ ล้าน!” ไม้บ้าไม้บออะไรราคาเป็นล้าน ฉันรีบส่งมันให้แคนดี้สาวถือทันที ถ้าเป็นอะไรไปฉันไม่มีปัญญารับผิดชอบหรอกนะ ที่สำคัญก็คือต่อให้โชคดีถูกหวยอยู่บ่อยครั้งก็ไม่เคยถูกรางวัลใหญ่ไง จะเอาเงินพ่อแม่มาใช้ก็ไม่ได้ปะ ทุกวันนี้ฉันกินเงินโชคลาภของตัวเองนะบอกไว้ก่อน
“ไม่เอาแล้ว ฉันไปนั่งดูนายตีดีกว่า”
พูดจบฉันก็เดินสาวเท้ามาหาเคลียร์กับพี่สอง แน่นอนว่าสองผัวเมียคู่นี้ก็จีบกันจนฉันละอยากจะอ้วกออกมาจริงๆ อะไรจะหวานหยดขนาดนั้น สุดท้ายเราทั้งหมดก็เลยกลับมานั่งที่โซนสำหรับตีกอล์ฟในที่ร่ม ตอนนี้ฉันนั่งเก้าอี้จิบชาเขียวเย็นและเค้กแสนอร่อย มองพี่สองที่ยืนตีกอล์ฟด้วยท่าทางที่สง่า ส่วนอีกคนก็ดูเท่ระเบิดจนฉันลอบมองไนท์ที่ดูจริงจังในการตีกอล์ฟ
“หลงเสน่ห์เฮียไนท์หรือไง?”
“ใครหลงกัน ไม่มีทาง”
“ก็แกมองเฮียไนท์ไม่วางตาเลย” เออ จะบอกว่าหมอนี่ตีกอล์ฟแล้วโคตรมีเสน่ห์แค่นั้น ไม่ได้จ้องแทบจะกินเขาสักหน่อย ยัยเพื่อนตัวดีก็คือพยายามชงฉันให้เขาซะเหลือเกิน “ถามจริงนะ ทำไมผู้หญิงสวยเริ่ดอย่างเพื่อนฉัน จะต้องพยายามเพื่อความรักขนาดนี้ เหตุผลของแกคืออะไรเกี๊ยว”
“เรื่องนั้น...”
“เดี๋ยวเฮียไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
“ค่ะ” ไนท์บอกเคลียร์ก่อนจะเอาผ้าขนหนูเช็ดเหงื่อบนใบหน้าหล่อเหลาที่ถอดแว่นกันแดดออกวางบนโต๊ะ จากนั้นผ้าขนหนูที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อก็ถูกโยนใส่หน้าจนฉันรีบเอาออกอย่างนึกรังเกียจ
“ไอ้บ้า! เหม็นเหงื่อชะมัด”
“กลิ่นเหงื่อผู้ชายหอมจะตาย ฉันดมพี่สองทุกวัน”
“พี่สองนั่นผัวแก แต่ไนท์ไม่ใช่ผัวฉันไง มาหงมาหอมบ้าอะไรเล่า” เอาผ้าขนหนูปาลงพื้นจนพี่สองที่ตีกอล์ฟจนเหนื่อยเดินมาเก็บพาดไว้ตรงเก้าอี้ฝั่งที่พี่ชายของเขานั่ง “แหะ ขอโทษค่ะ”
“ขอโทษพี่ทำไม เกี๊ยวไม่ได้เขวี้ยงผ้าใส่หน้าพี่สักหน่อย” เนี่ยพี่สองแสนดีเวอร์วัง ทำไมไนท์ไม่ได้นิสัยน้องชายตัวเองไปบ้างนะ! พี่สองบอกเคลียร์ว่าจะไปเข้าห้องน้ำเช่นเดียวกัน ให้หลังพี่สองไปเพื่อนก็จ้องหน้าฉันเพื่อให้เล่าต่อ
“ตกลงยังไง?”
“ฉันไม่อยากเล่า เพราะฉันไม่เชื่อกลัวว่าแกจะหาว่าฉันไร้สาระ”
“เกี๊ยว แกเป็นเพื่อนฉันปะ ฉันคบกับพี่สองได้เพราะความขี้เสือกของแกเลยนะ ฉันไม่มองเรื่องที่แกเล่าเป็นเรื่องไร้สาระแกจำไว้เลย เพราะแกคือเพื่อนรักฉัน เค!”
“เคลียร์”
“เอาเป็นว่าวันนี้ฉันจะแวะไปหาแกที่บ้าน คุยกันสองคนน่าจะสะดวกกว่า”
“ได้”
ในเมื่อแกพร้อมจะรับฟัง ฉันก็จะเล่าเรื่องไร้สาระเมื่อ 5 ปีก่อนให้แกฟังเองเคลียร์ เผื่อว่าได้เล่ามันเหมือนได้ยกภูเขาออกจากอกคงดีกว่าเก็บงำมันเอาไว้คิดมากคนเดียวนึกออกปะ ฉันอยากให้เคลียร์มันเข้าข้างฉันว่าที่ได้ยินมาจากยัยป้าหมอดูมันไม่ใช่เรื่องจริงและมันเป็นเรื่องที่โคตรจะปัญญาอ่อน หาแนวร่วมหน่อยเพราะแม่ฉันก็เชื่อสนิทใจไปดิ อยากให้ลูกสาวคนเดียวมีผัวซะเหลือเกิน คงกลัวว่าฉันจะโสดไปจนตายมั้ง แต่ก็ดีไม่ใช่เหรอในเมื่อถ้าไอ้อดีตคนรักเวรนั่นไม่อยากให้ฉันเจอรักที่ดีใช่ปะ ฉันก็จะแช่งแม่งกลับไปเหมือนกันว่าอย่าเจอรักดีๆ จนกว่าเจอฉันคนนี้ เป็นไง วินๆ
พี่สองเข้าห้องน้ำกลับมาแล้วไนท์ที่ไปก่อนยังไม่โผล่หัวกลับมาเลย ฉันก็เลยอยากจะเข้าห้องน้ำบ้างเพราะกินน้ำชาเขียวปั่นจนปวดเบา พอเดินกำลังจะถึงหน้าห้องน้ำก็ต้องหยุดชะงักขาตัวเองเอาไว้ เพราะเห็นไนท์กำลังยืนคุยกับสาวสวยคนหนึ่งที่น่าจะมาตีกอล์ฟเหมือนกัน พอเห็นแบบนี้ฉันก็นึกอะไรสนุกๆ ขึ้นมา ปรับสีหน้าตัวเองเป็นสดใสและวิ่งไปคล้องแขนของไนท์จนเขาตกใจหันมามองฉัน
“ที่รัก นึกว่าหายไปไหน มาคุยกับใครอยู่คะเนี่ย?”
“ที่รัก?” ผู้หญิงตรงหน้าชี้นิ้วมาหาฉันที่พยักหน้ารับ “ไหนคุณบอกว่าโสดไม่มีเมีย”
“คือว่าผมโสดจริงนะครับ ยัยนี่...”
“ทำไมที่รักทำแบบนี้ล่ะคะ เห็นคนอื่นดีกว่าเมียตัวเองเหรอ งอนแล้วนะ” ฉันทำหน้าเศร้าจนผู้หญิงคนนี้ขมวดคิ้วและมองไนท์ราวกับโกรธสุดๆ
[70%]
*------------------------------------------------*
- ผู้เขียน
