กลิ่นความตายช่างหอมหวาน

1270 คำ

เมื่อซ่งจื่อเหยียนได้ฐานะใหม่เรียบร้อยก็ตามคนของที่ว่าการไปหมู่บ้านปิงเหอ เมื่อมาถึงหมู่บ้านก็เห็นความงามเต็มไปหมด ดอกไม้งามมากนักเพราะเป็นพื้นที่มีอากาศเย็นดอกไม้ที่ออกดอกเฉพาะอากาศหนาวมีให้เห็นมากมาย แปลงผักของชาวบ้านไม่สมบูรณ์นักแต่หากปลุกกินเองก็ไม่เท่าไหร่ น่าแปลกทำไม่แดนใต้กลับหนาวเย็นแทนที่จะเป็นแดนเหนือ "อาซ้อถึงบ้านท่านผู้นำแล้วขอรับ พวกเราไปหาเขากันเถอะ" หลี่เจิ้งของที่นี่แซ่หวังชื่อหวังคุน ซ่งจื่อเหยียนพูดคุยกับเขาไม่นานหวังคุนก็พามาดูบ้านอยู่ท้ายหมู่บ้านหนึ่งหลัง กลางหมู่บ้านหนึ่งหลัง ในหมูบ้านหนึ่งหลัง บ้านแต่ละหลังห่างกับสิบจั้งยี่สิบจั้ง ประชากรน้อยมากจริง ซ่งจือเหยียนเลือกบ้านเชิงเขาต้นไม้หนาแน่น อากาศหนาวหากเผาถ่านขายได้นับว่ามีแหล่งที่มาของเงิน ยามใช้จ่ายก็ไม่ต้องระวังมากนัก "ท่านปู่หวังข้าตกลงเลือกหลังนี้แหละเจ้าค่ะ ไกลหมู่บ้านหน่อยแต่กลับมีถึงแปดห้องราคาไม่แพงจนข้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม