ตอนที่18 ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วที่น้ำค้างอยู่คอนโดมิเนียมของภูรินท์ ความรู้สึกดีๆ เริ่มก่อตัว ภูรินทร์ไม่ได้กักขังเธอที่เธอนึกกลัว ยังให้อิสระตราบใดที่เธออยู่ในสายตาคนของเขา “น้ำ!” นั้นไงตื่นมาไม่เจอเธอก็แหกปากลั่น “น้ำอยู่ในห้องแต่งตัวค่ะ” ภูรินทร์เดินเร็วมาตามเสียงทันที เขาตื่นมาไม่เจอเธอบนเตียง ใจหายวาบนึกว่าเธอหนีเขาไปอีกแล้ว “เพิ่ง 6 โมงเช้ารีบลุกมาทำไม” ร่างหนาเดินเข้ามาสวมกอดจากด้านหลัง “น้ำอยากทำอาหารเช้าให้คุณทานค่ะ กะว่าจะเซอร์ไพรส์ นี่ยังแต่งตัวไม่เสร็จคุณก็ตื่นซะแล้ว” “จะทำทำไมให้เหนื่อย แม่บ้านผมจ้างมาแล้วอยากกินอะไรก็สั่งสิ” เขาไม่อยากให้เธอมาเสียเวลาทำอะไรพวกนี้ เวลาของเธอต้องเป็นของเขา “น้ำไม่อยากอวด ตอนอยู่เมืองจีนน้ำนี่ผู้ช่วยแม่ครัวเลยน้า” น้ำค้างอวด เธอเบื่อที่ต้องนั่งๆ นอนๆ อยู่ผ่านในห้อง “ก็ได้ เอาเมนูง่ายๆ พอนะ ผมไม่อยากให้คุณเหนื่อย ถ้าช่วงกลางวันตอนผมไปทำ