ตอนที่13
ภูรินทร์นั่งอยู่ปลายเตียง พอน้ำค้างหลับไปร่างหนาก็รีบลุกจากเตียงมุ่งตรงไปยังกระเป๋าสะพายของเธอ เททุกอย่างลงบนผ้าห่ม หยิบกระเป๋าสตางค์ใบเล็กออกมา ค้นทุกอย่างที่พอจะเป็นข้อมูลเกี่ยวกับตัวเธอได้ ปรายตามองใบหน้าที่หลับไหล ใบหน้าเดียวกับรูปถ่ายในบัตรประชาชน
จ้าว ไฉ่หง
เธอหลอกเขางั้นเหรอ ภูรินทร์โกยทุกอย่างลงในกระเป๋าสะพายตามเดิม เดินออกไปยังประตูหน้าห้อง ยื่นทุกอย่างให้กรณภูมิ
“สืบมาให้หมด ถ้าเธอเคยเลี้ยงปลาทองต่อให้มันตายไปแล้วฉันก็ต้องรู้ว่ามันชื่อว่าอะไร”
“ส่วนนี้คีย์การ์ด ไปขนของเธอมาที่นี่ให้หมด” ภูรินทร์ยื่นคีย์การ์ดที่มีชื่อโรงแรมอยู่ให้ลูกน้องคนสนิท ที่ผ่านมาเขาจ้างนักสืบเอกชนหานำค้างในเมื่อไทย มิน้าล่ะถึงหาไม่เจอ เพราะเธอเป็นคนจีน ที่น้ำค้างไม่รู้จักเขาก็เพราะเธอเป็นแค่นักท่องเที่ยว แต่น้ำค้างพูดภาษาไทยชัดมาก ชัดจนเขาไม่นึกเอะใจว่าเธอคือชาวต่างชาติ
ภูรินทร์เดินกลับมาย
