"ฮัลโหล..สวัสดีครับผมพายุพูดครับ" ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้ม แต่นุ่มนวล เมื่อรู้ว่าเป็นเบอร์ของลูกสาวโทรมา
"ป๋า รีบมาดูมาดามเร็วเข้า มาดามแย่แล้ว!" ใยไหมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เหมือนคนกำลังจะร้องไห้ เพราะครั้งแรกที่มาดามไม่สบายมีอาการอย่างที่เห็นแบบนั้น
"แม่เป็นอะไรใยไหม!" พายุเอ่ยถามออกไปด้วยความห่วงใย เวลานี้เขากังวลใจไม่น้อย ก่อนจะตัดสินใจวิ่งออกไปจากห้องในทันที
"อ้าว! บรรลัยล่ะ ใยไหมเปิดประตูให้พ่อด้วยลูก" พายุพูดออกไปที่ปลายสายด้วยความกระวนกระวายใจ เมื่อเวลานี้เขาไม่รู้ว่าแพรไหมนั้นอาการหนักแค่ไหน
"เร็วค่ะคุณป๋า หนูกลัวมาดามจะช็อก!" ใยไหมเปิดประตูให้กับผู้เป็นบิด
