เมื่อเรื่องราวร้าย ๆ ผ่านพ้นไป ชีวิตของทุกคนก็ดีขึ้นตามลำดับ ครอบครัวกุลกานนต์เดินทางกลับกรุงเทพหลังจากที่ส้มโอออกจากโรงพยาบาลได้หนึ่งสัปดาห์ ส่วนสองสามีภรรยาก็ยังอยู่ที่ภูเก็ตเหมือนเดิม เพราะภาวินรับหน้าที่ดูแลธุรกิจแถบภาคใต้ทั้งหมดอย่างเต็มตัว ทำให้เขาปักหลักอยู่ที่นี่ถาวร และคิดจะสร้างบ้านไว้ใกล้ ๆ โรงแรมเพราะอยากให้ลูกเมียมีพื้นที่ส่วนตัว
ในช่วงหัวค่ำก่อนนอน คนที่จ้องจะกินตับเมียอยู่ทุกวี่ทุกวันก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย เมื่อคิดว่าคืนนี้เขาควรพาเมียสาวเข้าหอทำตามประเพณีเสียที เพราะตั้งแต่เธอออกจากโรงพยาบาล ผ่านไปเกือบเดือนแล้วเขาก็ยังไม่ได้เข้าหอกับเมียเลยสักคืน
กว่าส้มโอจะหายป่วยก็นานเป็นอาทิตย์ แถมพอหายป่วยประจำเดือนเธอก็มาอีก แผนการเข้าหอของเขาจึงไม่สำเร็จสักที
“นี่ คุณจะนอนตอนไหนเหรอ”
ภาวินเดินมานั่งข้าง ๆ ส้มโอที่กำลังดูละครแล้วเอ่ยถามหน้าตายแต่ดวงตากลับมีประกายวิบวับ เขาจ้องมองเนื้
