“คุณน้าส้มโอคนสวยขา เจ็บมากไหมคะ เดี๋ยวหนูเป่าเพี้ยง เพี้ยง ให้เอง”
เสียงเล็ก ๆ ของเด็กหญิงอุ่นรักสอบถามคุณน้าคนโปรดด้วยความเป็นห่วง หลังจากที่รู้ว่าคุณน้าส้มโอคนสวยของตนเองได้รับบาดเจ็บ
อุ่นรักเดินมายืนที่ขอบเตียง มองที่ผ้าพันแผลตรงเข่าของคุณน้า เพียงครู่เดียวก็หันไปมองหน้าส้มโอเพื่อฟังคำตอบ
“เจ็บมากเลย หนูรักเป่าให้น้าหน่อยสิลูก”
คนเจ็บตอบหลานสาวแล้วหันไปยิ้มกับไออุ่นที่กำลังให้นมลูกชายอยู่ตรงโซฟา อุ่นรักเป็นเด็กมีน้ำใจ ไม่แปลกที่ใคร ๆ ก็รัก แถมหน้าตาก็สวยจนพ่อหวงหนักมาก
“ค่าาาาา ฟู่ ฟู่ เพี้ยง หายเจ็บไหมคะคุณน้าส้มโอคนสวย”
“หายเจ็บแล้วจ้าคนเก่งของน้า หนูรักเก่งจริง ๆ เลยลูก”
“เย้ ๆ ๆ ๆ ขอบคุณค่า”
“เอาล่ะ ๆ น้องรักของย่า กลับมานั่งนิ่ง ๆ บนโซฟาก่อนนะลูก คุณน้าส้มโอจะได้พักผ่อน”
“ค่าาาา คุณย่า”
เด็กน้อยทำตามคุณย่าของตนอย่างว่าง่าย โดยเดินไปนั่งข้าง ๆ มารดาแล้วหันไปเล่นกับน้องชา
