“อ่าาาา อิ่มมาก”
“ป่ะ..กลับห้อง”
“กลับอะไรกูยังไม่ได้ดูจู๋มึงเลย”
“คิดว่ามึงลืมไปเเล้วนะ”
“ไม่ลืมหรอกเรื่องลวยเรื่องใหญ่”
“ขนาดเพื่อนมึงก็ไม่เว้นนะอีนี่”
“ไม่เห็นเป็นไรเลยเพื่อนกัน”
“เออๆงั้นไปห้องกูเเล้วกัน”โซ่พูดขึ้นเเละลุกขึ้นนำคนตัวเล็กไปจ่ายตังก่อนออกจาร้านตี๋ใหญ่ ทั้งสองคนพากันเดินกลับคอนโดระหว่างทางก็พูดคุยอะไรกันไปเรื่อยไปเปลื่อยจนถึงคอนโดของโซ่
โซ่นำทางคนตัวเล็กขึ้นมายังห้องของตัวเอง เปิดประตูห้องมาเเอร์ที่เปิดค้างไว้ทำให้ห้องเย็นฉ่ำจนความเย็นออกมาถึงข้างนอกตอนเปิดประตู
“โห้ว รวยเนอะเปิดเเอร์ทิ้งไว้เเบบไม่เเคร์เงินในกระเป๋า”
“อืมกูรวย”
“จร้าพ่อคนรวย” นัทโตะเบะปากใส่เพื่อนของตัวเองเล็กน้อยด้วยความหมั่นไส้
“เบะปากเดียวทุบให้ปากเบี้ยว”
“อะมึงนั่งลงสิ กูรอไม่ไหวเเหละขอสำรวจหน่อย ของมึงลำสวยป่ะ”
“ดูเอาเอง”
โซ่พูดบอกเเละถอดกางเกงตัวนอกออกอย่างไม่เขิลอายเหลือไว้เพียงกางเก
