คอผมจะพังไหมครัย!!!

อ็อกๆให้เข็ด 4 จบ

."โอ๋ๆ พี่ขอโทษ" ไนท์เดินเข้ามาหาคนน้องที่เคียงเเละโอบกอดเอาไว้หลวมๆ มอมความอ่อนโยนเเละความอบอุ่นเพื่อปลอบใจคนน้อง

"เเง้งงงอึก...ใจร้ายคนใจร้ายถ้ามายตายทำยังไง"

"พี่เเค่...เเค่..เอ่อออ"

"ไม่ต้องพูดเลยมายจะกลับบ้านไปอยู่กลับเเม่จะฟ้องเเม่....."

ไนท์ไม่มีคำจะพูดเเก้ตัวอะไรเพียงเเต่กอดคนน้องเอาไว้เเนบอกเเละลูบหัวปลอบโยน กูไม่น่าเลยไอ้ไนท์เอ้ย

"ขอโทษครับหนูมายพี่ผิดไปเเล้ว ดีกันนะเดียวพรั้งนี้หนูมายอยากกินอะไรพี่จะตามใจทุกอย่างหายโกรธพี่นะ"

"จริงนะ"

"จริงครับ"

"อึก..มายไม่กินเค้กมาหลายอาทิตย์เเล้ว..อยากกินน้ำชานมไข่มุกด้วย ไอติมด้วย เเพนเค้ก บิงซู ช็อกโกแลต ....."

,

"อะ...ได้ครับเเหะๆ ...เอาให้เต็มที่เลยพรุ้งนี้ถือเป็นการไถ่โทษที่พี่ทำเรารุนเเรง ..ปะอาบน้ำกันดีกว่า"

มายยอมอึบโฮของตัวเองเอาไว้เเละเดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำกลับคนพี่ ต่อไปนี้เขาจะไม่อมให้คนพี่อีกเเล้วเเละจะไม่ยอมมีอะไรด้วยอีกสักปีนึง เป็นโทษฐานที่ทำให้เขาเกือบตายเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ส่วนฝั่งของไนท์ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะตัวเองผิดเต็มๆ ถึงจะถูกก็ต้องผิดอยู่เเล้วไม่สามารถสู้อำนาจเมียได้เลย ตอนนี้เจ้าตัวก็คงเลิกคว*ยเขาเเบบชนิดที่ขาดไปเลย เเต่ก็เเลกด้วยปัญหาเดิมที่จะต้องกับมา คือการกินของหวานเินขนาดของเจ้าตัว

เวรกรรมกูชิบไอ้ไวท์ มีเเต่เสียกับเสีย เมียก็ไม่อมให้เเล้ว เเถมยังกลับไปกินของหวานอีกตามเดิม ;-;