ตลอดการเดินทางสองข้างทางมองไม่เห็นบรรยากาศด้านนอก มืดสนิทเห็นเพียงกลุ่มแสงไฟไกลๆ กระทั่ง รถตู้ขับเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ เปิดไฟสว่างไสว บริเวณด้านข้างมีไฟประดับราวกับว่าจัดงานเลี้ยงเล็กๆ
ผมก้าวเท้าลงจากรถเดินตามมังกรเข้ามาบริเวณจัดงาน มีกลุ่มคนกำลังช่วยกันจัดเรียงอาหาร
"พ่อ.."
"เจ้ากร..." ร่างหนากำยำโผล่เข้าสวมกอดลูกชายคนโตด้วยความคิดถึง หลังจากไม่ได้เจอกันนานนับปี แม้จะโทรคุยกันเกือบทุกวัน ก็ยังคิดถึงมากอยู่ดี
มังกรเองก็ยกแขนแกร่งขึ้นกอดตอบคนเป็นพ่อด้วยความคิดถึงไม่ต่างกัน คูเปอร์อมยิ้มมองภาพตรงหน้า คบกันเป็นเพื่อนมานานไม่เคยเลยซักครั้งจะเห็นมุมนี้ของมังกร
"น้องล่ะครับ"ร่างสูงโปร่งผละออก พร้อมกับตั้งคำถาม
"น้องไปส่งเพื่อนที่สนามบินกับไอ้ชัชเดี๋ยวคงมา แล้วนี่...." ครามตอบลูกชาย สายตาคู่คมมองเลยไปยังชายหนุ่มรุ่นลูกอีกคน
"คูเปอร์เพื่อนสนิทผมครับพ่อ"
"สวัสดีครับ"
"ครับ...หน้าคุ้น
