ตอนที่ 18
“กำลังจะนอนแล้วล่ะ”
ฉันบอกปลายสาย เรโนโทรมาหาฉันทันทีที่ฉันขึ้นมาบนห้องและไฟในห้องเปิด ( เขาสามารถเห็นห้องของฉันได้เพราะห้องของเขาอยู่ข้างๆห้องของฉัน ระเบียงห้องเราก็ติดกัน เพียงแค่ขายาวหน่อยก็สามารถข้ามมาได้สบายๆเลย )
[ออกมายืนที่ระเบียงหน่อยสิ ตอนนี้ฉันอยู่ที่ระเบียงห้องน่ะ]
“อื้อๆ”
แต่ก่อนจะออกไปขอวิ่งไปส่องกระจกดูหนังหน้าตัวเองสักครู่นะ T^T ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงเดินออกไปได้แบบปกติไม่ต้องดงต้องดูสภาพหน้าตาตัวเองแบบนี้หรอก แต่ว่าตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วนี่นา ฉันกับเรโนเป็นแฟนกันแล้ว เพราะงั้นฉันก็ต้องอยากเห็นเขาเห็นแต่ใบหน้าที่ดูดี ( ซึ่งไม่ค่อยจะมี ) ของฉัน
[ไหนล่ะ ออกมาสักทีสิ]
“รู้แล้วๆ กำลังจะออกไป”
ไม่มีขี้ตา ผมเผ้าไม่ยุ่ง ใส่แว่นซึ่งเป็นไอเทมประจำตัวเรียบร้อย ชุดนอนก็…ลายน้องเหมียวสีชมพูเหมือนเดิม หมอนั่นคงชินแล้วล่ะ >_O‘เธอปล่อยผมแล้ว…น่ารักดีนะ’
‘ยัยนี่เป็น
