22 ได้แล้วก็คือจบ

2271 คำ

"น้องคนเมื่อกี้...ใครเหรอ" เสียงมิลลิหันเอ่ยถามคนตัวสูงขึ้นขณะที่กำลังเดินอยู่ด้านข้างเขา "..." ธามก็เงียบไม่ตอบ ซึ่งมิลลิที่เห็นแบบนั้นก็ไม่ได้ถามอะไรต่อแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบหันกลับไปมองยังร่างบางของใครอีกคนที่ค่อย ๆ เดินออกจากมหา’ลัยไป หน้าคุ้นอยู่เหมือนกันนะ... ร่างบางหุ่นดีได้แต่คิดขึ้นมาในใจคนเดียวก่อนจะได้สติเมื่อเดินมาถึงบริเวณรถหรูของหนุ่มวิศวะปีสี่ที่จอดอยู่ "ธาม...วันนี้ฉันขอกลับด้วยได้ไหม" "แล้วรถเธอล่ะ" เจ้าของใบหน้าหล่อมองหน้าถามคนตรงหน้าขึ้นเสียงนิ่ง "เอ่อ...ฉันไม่ได้เอามาน่ะ" มิลลิเลือกที่จะโกหกตอบกลับคนตัวสูงออกไปทั้งที่ความจริงแล้วนั้น...รถของเธอก็จอดอยู่ที่ด้านหลังตึกคณะนั่นแหละ "..." ธามก็นิ่งมองหน้าหญิงสาวไม่เอ่ยอะไรออกมา "หรือว่านายไม่สะดวก..." "จะไปก็ขึ้นรถ" พูดจบ มือหนาก็เอื้อมไปเปิดประตูรถหรูของตัวเองเข้าไปนั่งลงยังที่นั่งคนขับตามปกติโดยมิลลิเองก็ลอบยิ้ม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม